تئوری دانش و رویکردهای اصلی به knowability

تئوری دانش - مطالعه فرایند انباشت دانش جدید است و چگونه انسان را درک جهان اطراف ما، و باعث اثر روابط، اقدام در آن است. هیچ کس شک دارد که از نسلی به نسل، ما در عبور به فرزندان ما بدن در حال رشد از دانش است. علم، هنر، و در زندگی روزمره: حقایق قدیمی توسط اکتشافات جدید در زمینه های مختلف تکمیل شده است. بنابراین، دانش - آن است که یک مکانیسم اجتماعی ارتباطات و تداوم.

اما، از سوی دیگر، بسیاری از مفاهیم بیان شده توسط دانشمندان برجسته و به ظاهر تغییرناپذیر، بعد از مدتی، نشان می دهد تناقض است. اجازه دهید ما به یاد سیستم زمینی از جهان، که توسط کوپرنیک رد شد. در این ارتباط یک سوال طبیعی مطرح می شود: آیا ما می توانیم به طور کامل اعتماد به نفس که دانش ما از وجود واقعی هستند؟ این سوال و تلاش می کند برای پاسخ به این نظریه از دانش است. فلسفه (یا نه، آن است که به مطالعه این موضوع، معرفت شناسی) مورد بررسی قرار می فرآیندها در تحقق دنیا و عالم صغیر اتفاق می افتد.

این علم در حال توسعه در همان راه به عنوان صنایع دیگر، آنها را وارد به تماس، آن طول می کشد چیزی از آنها و به نوبه خود، می دهد. تئوری دانش به شمار نه سخت، کار تقریبا غیر ممکن: به درک مغز انسان، چگونه کار می کند. این فعالیت یک کمی شبیه داستان بارون Mnnhauzenom است، و می توان آن را به تلاش معروف به مقایسه "خود را افزایش توسط مو است." بنابراین این سوال که آیا ما هر چیزی را در مورد جهان می دانند که تغییر ناپذیر است، مثل همیشه، سه پاسخ ممکن وجود دارد: خوش بینانه، بدبینانه و عقل گرایانه.

تئوری دانش به ناچار با مشکل مواجه احتمال نظری به دانستن حقیقت مطلق، و بنابراین باید بر اساس معیارهای منعکس برای شناسایی و جستجو کنید. آیا وجود دارد در تمام، یا همه از ایده های ما در مورد آن عالی نسبی، متغیر، ناقص؟ خوش اعتماد به نفس که دانش ما ما نمی شکست هستند. هگل، برجسته ترین نماینده این روند در معرفت شناسی، استدلال کرد که بودن به ناچار در مقابل ما گشوده، به ما ثروت خود را نشان می دهد و آنها را برای لذت بردن از. و پیشرفت علم این شواهد روشن است.

این دیدگاه مخالفت منکر وجود خدا. آنها انکار امکان از knowability از وجود، این ادعا که درک ما از جهان اطراف احساسات خود را. بنابراین، نتیجه گیری شناختی در مورد هر چیزی - این فقط حدس و گمان است. و این، چیزی است که دولت واقعی امور است - نظریه معرفت نمی داند، چرا که ما همه گروگان ها از حواس ما، و اشیاء و پدیده تنها در قالب که در آن تصاویر خود را از طریق منشور از درک ما از واقعیت شکسته شده به ما نشان داد. نظریه تنوع مطلق حوادث، پدیده ها و حقایق - بیشترین طور کامل در مفهوم لاادری گری نسبیت گرایی معرفت شناختی بیان شده است.

تئوری دانش از شک و تردید به حکمت باستانی می رود. ارسطو نشان می دهد که کسانی که مایل به وضوح می دانم، باید به شدت شک دارم. این روند می کند امکان درک جهان در اصل، لاادری گری انکار کند، اما تماس ها درمان نشود بنابراین gullibly به در دسترس ما دانش، تعصبات و واقع به ظاهر مسلم است. روش "تایید" یا "تحریف" ممکن است برای جدا کردن گندم از کاه و، در نهایت، حقیقت را بدانند.