روانشناسی انسانگرایانه و نقش آن در شکل دادن به شخصیت سالم

رویکرد انسانی در روانشناسی او در گردش خون علمی در سی سالگی از قرن بیستم در مد متناوب در زمان که نظریه روانکاوی و رفتارگرایی ظاهر شد. بنیانگذار آن، اریک فروم، کارل Rodzhers، ویکتور فرانکل و هارولد مزلو، تا حد زیادی ساختمان در مفاد اصلی فرویدیسم، هنوز هم در یکپارچگی فرد انسانی در فرآیند شکل گیری آن تکیه می کنند. روانشناسان و فلاسفه، به عنوان نقطه شروع نظریه خود را از یک سنتز پیچیده ای از همه گرفته شده مردم علوم. این روند جدید علمی در روانشناسی به رسمیت شناختن بزرگ در وسط قرن گذشته بوده است، ولی در برخی از راه توجه به توسعه دموکراسی در کشورهای متمدن بود، و افزایش وضعیت آزاد افراد در جامعه است.

روان شناسی انسان گرا این شامل یک مطالعه جامع از جهان درونی انسان و کاربرد آن نه تنها در روانپزشکی بلکه در تعلیم و تربیت، فلسفه، فرهنگی و حتی علوم سیاسی می یابد. این دکترین (آن را نیز به نام وجودی-انسانی) - روند امیدوار کننده ترین در عمل تدریس، دلیل آن است که در احترام به هر فرد بر اساس، به مراقبت از جهان درونی او. بنابراین، پاسخ ادراک از نگرش ها و احترام به ارزش های دیگران به ارمغان آورد.

این آموزه مخالفان آن است. برخی محققان بر این باورند که این روند انسان گرایانه در روانشناسی تنزیل بیولوژیکی طبیعت انسان و به حساب نمی تمایل فردی خود را برای قدرت و در اختیار داشتن منابع حیاتی نیست. گروه دیگری از کارشناسان معتقد است که نگرش نسبت به هر فرد به عنوان یک پایان و نه به عنوان وسیله، که در تلاش برای القای در کودکان تعلیم و تربیت انسان گرا - استاندارد بسیار بالا در یک جامعه که در آن موفقیت مهم است، یک وضعیت خاص اجتماعی. ادعا شده است که او را پرورش صفات درونگرا، اگر چه زندگی مدرن با کیفیت مهم تر از برونگرا.

جامعه، جان سالم به در برای یک زمان کوتاه دو جنگ جهانی، آماده شد برای پاسخ به مسائل مربوط به ماهیت عمیق از روح انسان است. مهربانی عاری از نفس پرستی و خشونت دیوانه، خونریزی و قهرمانی، که بیان در این جنگ ها پیدا شده است، سوال جدید در مورد انسان و جهان درونی خود را مطرح کرد. این است که با فروپاشی این باور خوش بینانه در مرکب پیشرفت اجتماعی، شکستن روابط سنتی و از خود بیگانگی افزایش در جامعه صنعتی، که در آن نویسنده هرمان هسه به درستی به نام "عصر feuilletonistic." در این معنا، روان شناسی انسان گرا، به رغم محرک اجتماعی کنونی "موفقیت خارجی" است تمرین یک دلسوز، درک، رویکرد همدلانه را به زندگی روزمره وجود فردی است.

این نوار چگونه بالا است؟ مردم - در واقع، بسیار کلمه "اومانیسم" از کلمه «انسان» می آید. بشریت چیزی است که بیگانه به رفتار افراد نیست، آن را با آرمان های نمونه های بیولوژیکی در تضاد نیست و فرد نیازی به "گام بر خود» برای نشان دادن رحمت، به فاش کردن حساسیت به لمس و عشق، یک مراقبت. در مقابل، این اقدامات اغلب از لایه های عمیق وجود ما سرچشمه - می گوید: روان شناسی انسان گرا. شناسایی و کشت این ویژگی ها، البته، ذاتی در ما از بدو تولد، تنها یک واقعیت متعلق به گونه Homo sapiens را، اساس یک رویکرد انسانی به آموزش است.

"بشریت" در نگرش رفتاری است دور و غیر عملی نیست ضرورت اخلاقی است، که در ما از "بالا" تحمیل، اما در مقابل، آن را رفتار طبیعی ما است. این بسیار نازک است، اما نصب و راه اندازی محکم از فرد در نگرش لرزش به دنیای درونی خود. چیزی روانشناس - برای شناسایی این جنبش اصیل روح، حتی اگر تظاهرات قابل مشاهده زندگی انسان فقط اعمال شیطانی، برای توسعه این کیفیت طبیعی و القای نگرش احترام به شخص دیگر، به شاه خود "من". روان شناسی انسان گرا این کمک می کند برای هماهنگ جهان درونی ما، برای پر کردن شکاف از خود بیگانگی سقوط زنده ماندن ارزش های زندگی، برای پاسخ به پرسش ها و "چه من به دنبال تو" من کی در این جهان؟ هستم؟ " چرا من زندگی می کنند؟ ".