دیالکتیک و متافیزیک به عنوان یک پادزهر مفاهیم

دیالکتیک و متافیزیک مفاهیم فلسفی مخالف هستند و روش های آنها برای دانش جهان ضروری است. این مفاهیم کاملا ارزش چندانی دارند و در طول یک مسیر تکاملی خاص از زمان آغاز آن تکامل یافته اند، اما در طول تاریخ فلسفه ، دینامیت آنها مشخص شده است. آنها شامل مجموعه ای از تکنیک های مختلف هستند که به دلیل ایده های رایج در مورد جهان هستند. در نظر بگیرید که این معنی این واژه ها چیست و تفاوت های بین روش های آنها چیست.

برای اولین بار مفهوم دیالکتیک توسط سقراط معرفی شد، او این کلمه از فعل "به بحث"، "صحبت کردن"، به دست آورد که در نتیجه آن شروع به هنر سخنرانی، استدلال و استدلال کرد. اعتقاد بر این بود که مبارزه دو دیدگاه ("دی" - یعنی دو، و "lecton" - در ترجمه مفهوم) منجر به حقیقت می شود. بعدها، افلاطون این رویکرد را توسعه داد، معتقد بود که روش دیالکتیکی ترکیبی از مفاهیم را در بر می گیرد و منجر به تعریف آنها می شود. علاوه بر این، این اصطلاح به طور فزاینده ای با مطالعه توسعه وجودی مرتبط شده است.

دیالکتیک باستان، که بنیانگذار آن هراکلیتوس بود، معنای جدیدی داشت. این بر فرایند ثابت حرکت، که همه چیز را پایه ریزی می کند، تأکید کرد. فیلسوف باستان استدلال می کند که واقعیت تنوع چیزها با ماهیت موجودیت خود متضاد است، زیرا جسم متحرک وجود دارد و به طور همزمان وجود ندارد (به نظر او "دو بار در یک آب نیست").

در حال حاضر دیالکتیک، دکترین قوانین و قوانین را بیان می کند توسعه جامعه و طبیعت، که براساس رابطه بین المللی و داخلی همه چیز، جنبش ثابت و توسعه آن است. و توسعه به معنی یک کیفی است، یعنی از بین رفتن قدیمی و ظهور یک جدید کامل. این تحول به دلیل این واقعیت است که هر پدیده دارای دو قطب است که یکدیگر را متصل و انکار می کنند (مثلا مرد و زن).

حالا ما یاد می گیریم که چگونه دیالکتیک و متافیزیک متفاوت هستند. اصطلاح دوم ما در ابتدا آثار فلسفی ارسطو را به تصویر کشید و سپس به مدت طولانی تحت آن جهان بینی اصول و پایه ای بودن بودن، که با کمک کسرهای ساده آشکار شد، فهمید. سپس متافیزیک ارزش منفی (در مقایسه با فلسفه) داده شد از آنجا که معنای آن دیگر با دیدگاه های جدید در مورد چیزها سازگار نبود، و این کلمه شروع به بیان های مختلف کرد که توسط تجربه تایید نشد.

حامیان این رویکرد اعتقاد داشتند که تمام پدیده ها و اشیا تنها از خارج به هم پیوسته اند و در آنها هیچ حرکت یا تضاد وجود ندارد. توسعه آنها تنها در رشد فیزیکی (افزایش) خواص غیر قابل تغییر چیزهای تحت تاثیر نیروهای خارجی دیده می شود (به عنوان مثال، دانه ها گیاهان در حالت جنینی هستند و کیفیت آنها تغییر نمی کنند). در اینجا دیالکتیک و متافیزیک در نظرات خود در جهت های متفاوتی متفاوت هستند. علاوه بر این، وضعیت اساسی چیزها، به نظر آنها - این استراحت است که تنها تداخل بیرونی (خدا) می تواند منجر شود.

همانطور که مشاهده می شود، دیالکتیک و متافیزیک در نظرات مربوط به توسعه، منابع آن، در تعامل با اشیاء و جنبش آنها بسیار متفاوت است.