هنرمند ادوارد مانچ: آثار، بیوگرافی

این هنرمند که کارهایش در غرب با جئونگ و سزان صورت می گیرد، در روسیه بسیار شناخته شده نیست. نابغه، که به عنوان خالق یک عصر جدید در نظر گرفته شده و تصاویری غم انگیز درباره مرگ منتشر کرده، از نارسایی های عصبی رنج می برد که از او درمان می شد.

او در جوانانش گفت که روزی خواهد آمد که تمام کلاههایش در مقابل بومهایش برداشته شود، مثل اینکه در کلیسا، اما قبل از رسمیت شناختن او هنوز خیلی دور بود. ادوارد مونگ قبلا اعتراف کرد: "بدون تصاویر من، من هیچوقت نیستم"، آثاری که امروزه بیشتر از خود نویسنده شناخته شده است.

برای درک کار اصلی هنرمند، لازم است که چگونگی و چگونگی زندگی او، ایجاد شاهکارهای "نوشته شده در خون قلب او".

از دست دادن عزیزان

در سال 1863، یک هنرمند آینده در نروژ متولد شد، که اثر آن نقاشی کاملا جدیدی است که منجر به سنت های ثابت شده در هنر شد. ادوارد منچ، که زندگی نامه او پر از وقایع غم انگیز است که علامت خود را در آثار خود را ترک کرده است، به شدت به عنوان خالق ایجاد شده است که کارش موجب تاثیر عاطفی خشن بر روی بیننده است.

ادوارد دوران کودکی خود را به عنوان خوش شانس و پر از تلفات به یاد آورد. پس از از دست دادن مادر و خواهر عزیزش که درگذشت سل، پسر شیطانی زندگی خود را درک کرد. ما می دانیم که خاطرات او از آن زمان: "فرشته های سیاه از جنون، بیماری، مرگ با من به گهواره من را همراهی کرد".

تصویر دنیای درونی

پس از مدرسه، مطالعات مونچ به عنوان یک مهندس، اما در برخی از نقطه متوجه می شود که او تنها به رویای نقاشی می پردازد. حتی تاریخ دقیق نیز در 8 نوامبر سال 1888 شناخته شده است، زمانی که یک رکورد شخصی از یک نوجوان با ترس از زندگی نوجوان ظاهر شد و تصمیمی گرفت تا هنرمند شود.

"من اغلب در عرق سرد بیدار شدم و اطراف اتاقم نگاه کردم تا ببینم که آیا من در جهنم بودم"، ادوارد مانچ در پایان زندگی خود اعتراف کرد. نقاشی از نقاش جوان، تجربیات خود را به نمایش گذاشت: او تصاویر "زیبا" را دوست ندارد، تمرکز بر آنچه که خارج از پوسته بیرونی فرد قابل مشاهده است.

نماینده مردم، او ساخته شده از بازیگران خود را از جهان درونی: "هیچ هنرمندی دیگر است که موضوع خود را به آخرین قطره، مانند من خاموش است."

انگیزه های غم انگیز در خلاقیت

یک سری از برداشت های غم انگیز همچنان ادامه داشت - مونچ، پدرش، برادر کوچکتر را از دست داد، در یک کلینیک برای خواهر بیمار روانی درگذشت. این در اثر نقاش منعکس شده است - انگیزه های تاریک تنهایی و مرگ حتی نیروی بیشتری را به دست می آورند. منتقدان اظهار داشتند که نویسنده دارای توانایی شگفت انگیز بصری منعکس کننده حالات و احساسات او بود.

پس از تلفات، مونچ به عنوان عامل اصلی تمام فاجعه های خداوند شناخته شده است. او از مذهب خودداری می کند و به دنبال یک سیستم جدید ارزش ها است. با توجه به تمام جهان خالی، هنرمند بی معنی بودن زندگی انسان را بیان می کند و اطمینان می دهد که تنها از طریق هنر می تواند جاودانگی را به دست آورد.

ادوارد مونچ، که در یک مدرسه هنر، تحصیل کرده است، نقاشی هایش را سخت به خود جلب می کند، به خودی خود به هنر توجه می کند. او نمی خواست کارهایش را به سادگی تزئین دیوارهای خانه ها و موزه ها کند. "تصاویر من همان چیزی است که من خودم تجربه کرده ام، خاطرات من. آنها به زندگی من معنا دادند "- هنرمند متعصب ترین را به اشتراک گذاشت.

تعطیلات نمایشگاه

نبوغ سفر به سراسر جهان با روند و سبک های مختلف در هنر آشنا شد. او آثار خود را در گالری نمایش داد، اما باعث شد صدای مردم خیلی زیاد شود و نمایشگاه هایش بسته شد. کارشناسی ارشد مکتب کلاسیک در نقاشی نقاشی های عجیب و غریب را به عنوان توهین برای مشاهده به نظر می رساند و خود منچ را آنارشیست نامید. پس از اعلام بسته شدن نمایشگاه، آثار "زشت" شهرت را به دست می آورند، و جوانان مترقی شروع به تحسین تصاویر اسرار آمیز می کنند.

زندگی شخصی ناتمام

مرد جوان که به تنهایی عادت کرده است، از روابط با زنان فرار کرد و نقش سرنوشتی در سرنوشت همه مردان ایفا کرد. نمایندگان جنبۀ عادلانه در هنرپیشه مرد عجیب و غریب با مشتاقان هنر با چشم های سوختن افتادند، اما مونچ معتقد بود که احساسات قوی باعث می شود تا میل خود را به وجود آورد.

یک دوست عاشقانه میان هنرمند و دختر یک تاجر قابل توجه وجود دارد که به طور غریزی برای هر دو به پایان رسید: یک دختر وسواس فکری که برای یک مرد جوان سعی کرد خود را سمی کند، وقتی که از ادوارد جدا شد و بعد از اینکه او به طور معناداری از دنیای دیگر بازگشت.

اختلالات عصبی و درمان بیماری

چندین عملیات را متحمل شد و یک انگشت را از دست داد، مونک در مورد آینده خلاق او نگران بود. پس از آن، هنرمند بی نظیر یک شیدایی واقعی از آزار و اذیت را آغاز می کند. اعصاب او بیشتر و بیشتر تسلیم شد و هنرمند بر روی افراد تصادفی شکست خورد. او حتی می تواند کسانی را که به نظر او در مورد او غافلگیر شده بود، ضرب و شتم کند. تشنج های مکرر، همراه با اقدامات تهاجمی، منچ را به یک بیمارستان روانی منتقل می کنند، جایی که او با شوک الکتریکی درمان می شود.

هنرمند متوجه شد که تنها او نمیتوانست با الکل و افسردگی کنار بیاید و برای کمک به متخصصین فرستاد. باید بگویم که بیماری پس از درمان طولانی او را ترک نکرد. اما ادوارد آن را پذیرفت، با توجه به اینکه کار او به طور جدی با اختلالات روانی ارتباط دارد.

محبوبیت غیرمنتظره

پس از درمان شدید، مونچ آزاد شد. "از آن جا آسان نیست که بیرون بیایید شما نمی توانید به تمام سوالات پاسخ دهید. لازم است حدس بزنیم که پزشکان در انتظار شما هستند، در غیر این صورت شما برای همیشه باقی خواهید ماند. »ادوارد مونچ خاطرات خود را به اشتراک گذاشت. کارهای هنرمند درخشان برای زمانی که او در کلینیک بود، محبوب می شوند.

استاد، که یک شب معروف شده است، پیشنهادات گالری های گالری و کلکسیون های خصوصی را به ارمغان می آورد. اما "غم انگیز نروژی"، به عنوان او بعضی اوقات معاصران نامیده می شد، عجله برای جدا شدن از فرزندان خود. او نمیتواند بدون دیدن بومهایش ایجاد کند.

پرتره به عنوان انتقال روح انسان

هنرمند ادوارد مونچ تمام ایده های خودش را در خود جلب کرد، تلاش برای کمک به خلاقیت اش به دیگران برای درک پیچیدگی های زندگی و توضیح دادن هدفش. پس از 1900، او مجموعه ای از پرتره ها را ایجاد می کند، که تبدیل به ژانر اصلی در کار او می شود. این آثار به یاد ماندنی بود که در آن رشته های زیبا روح انسان مورد مطالعه قرار گرفت. هنرمند به منظور پرتره هایی از کسانی که به خوبی نمی دانستند نوشتن نمی کرد و انتقال تنها تشابه خارجی او را برآورده نمی کرد.

خلاقیت در آخرین سالهای زندگی

اما دوره دیر خلاقیت، بسیاری از منتقدان را تشویق می کند که بیشترین تاسف را داشته باشند. ادوارد مونچ، که آثارش با ایده های فلسفی عمیق پر شده است، اما به لحاظ هنری به عنوان ضعیف شناخته شده است، به شدت در استودیوی خود کار می کرد. سبک او به بدترین حالت تغییر کرد، و تصاویری که در خطرات خشن نوشته شده بود، طرفدارانشان را ناامید کردند. شناخته شده است که نویسنده مبتلا به بیماری چشم، که به همین دلیل او پس از آن به طور کامل متوقف شد.

مونک در اوایل سال 1944 در نزدیکی اسلو در زمان اشغال آلمان فوت کرد. او شاگردان خود را پس از مرگش ترک نکرد، زیرا کار اصلی او خیلی شخصی و ذهنی بود.

"دختر بیمار": ازدواج با خواهر عزیزم

"منچستریونایتد به نوعی پذیرفته است" همه چیزهایی که من در کارم انجام دادم، به دلیل تولد این تصویر است. " "دختر بیمار" - اولین اثر او، که هنرمند مشهور ساخته است. زخم های عمیق پس از مرگ عزیزان در دوران کودکی یک علامت قابل تعویق در روح یک پسر قابل تحسین است. او یک خواهر را که در اثر بیماری سل درگذشت، نشان داد و انگیزه های بیماری و مرگ نیز اغلب از طریق کار او گذشت.

برای 40 سال، مونچ به مرگ ناگهانی خواهر عزیزش اجازه نداد، و پنج نسخه از این نقاشی را که به شدت انتقاد از عموم مردم بود، ایجاد کرد. کار، نشان دادن یک دختر در بستر مرگ او، که به عنوان یک لحظه مهم و حیاتی در کار هنرمند شناخته شده، باعث واکنش عمومی عمومی به چنین شیوه ای خشن از نوشتن و بیان احساسات ممنوعه - رنج، درد و ناامیدی از یک فرد شد.

آزار و اذیت منتقدان و سوء تفاهم عمومی

او به طور مداوم به اتهامات افسرده و بی کفایتی ادوارد منچ ارتباطی که به مخاطبان ارائه شده است گوش فرا داد. تصاویر با اسامی که بر تراژدی عمیق و درد دائمی نویسنده تأکید می کردند، توسط مردم پذیرفته نشدند، آماده ای برای عاشقانه ها، دور از هنر واقع گرایانه نبودند. منتقدان توهین به حملات هنرمند را محکوم کردند و خلاقیت های خود را با شکست های عرفانی اعلام کردند.

یک هنرمند با استعداد مجبور شد برای آزادی در خلاقیت مبارزه کند، روزانه با تحقیر و فحشائی عجیب و غریب کودک دچار تحریم، تحریف وضعیت مرد و نه ظهور او مواجه شد. مونچ به طور عمدی نقاشی هایی ایجاد کرد که در زیر کانون های استاندارد هنر نمانده بودند، به معنای واقعی کلمه، معاصران را با حقیقت زندگی خیره می کردند.

پرده اسرار آمیز "جیغ"

کار قابل شناسایی استاد نابغه وحشت واقعی مرد است، تصویر "جیغ". مونک، که از ترس فضای باز رنج می برد ، شخصیت اصلی را تصویر می کند، احساس خصومت می کند. و ترس باور نکردنی فقط او را فرو ریخت، و دو شخصیت از پشت صحبت بی سر و صدا، نه شنیدن فریاد وحشتناک.

خلاقیت پژوهشگران نقاش نروژی به این باور است که این بوم تحت تاثیر بیماری روان شناخته شده مونک نوشته شده است. یک موجود سیاه پوست که دهانش را باز کرد و سرش را در دستانش گذاشت تا از شنیدن صداهای وحشتناکی جلوگیری کند، احتمالا الهام گرفته از تصویری از مومیایی است که نروژی در نمایشگاه دید.

عصب برهنه مونک

کار عجیب و غریب "جیغ" چیست؟ مونگ اعتقاد داشت که یک مرد در مبارزه با طبیعت به شکست منسوب است. موجودات ترسیم شده از پوسته محافظ جدا شده و هر اثر نیروهای خارجی موجب شکنجه های باورنکردنی می شود. شخصیت اصلی خالق خود است، و عصب برهنه اش به هر لمس واکنش نشان می دهد. مونک از یک فریاد طبیعی محافظت می شود، و شخصیت قهرمان نشان داده شده واکنشی طبیعی یک شخص ترسناک است که از حوادث حقیقی یا ظاهری فرار می کند.

افتخار نیکوکارانه

در ابتدا، تصویر "فریاد طبیعت" نامیده شد. این او بود، با هیجان لرزید، نویسنده در سال 1892 در نیس احساس کرد. احتمالا تعجب آور نیست که با چنین تصویری غم انگیز، نفرین عارفی از همه کسانی است که با هر گونه تماس با او وارد می شوند. کارگران که تصویر را منتقل کردند، به دلیل سردرد شدید خود را به پایان رساندند و به حوادث وحشتناکی افتادند. دست زدن به یک انگشت ملاقات کننده کنجکاو در خانه اش زنده بود.

یک عکس با ارزش بیش از 70 میلیون دلار به طور مرتب ربوده شده است، اما او همیشه به موزه مانک در اسلو بازگشت. فضای شگفت انگیز، بازسازی شده بر روی بوم، روح بیننده را تحت تاثیر قرار می دهد، و این واقعیت از نظر علمی تایید شده است.

هیچ کس نمی داند که این یک حادثه غم انگیز است، روح مردم را می گیرد، یا در واقع یک تصویر عرفانی، سرنوشت شرارت دارد. همانطور که ممکن است، بازدید کنندگان موزه سعی در جلوگیری از آن داشته باشند.

"تواضع" گرافیک در سیاه و سفید

یک تصویر سیاه و سفید غیر معمول از دو نفر برهنه نشسته در مقابل پس زمینه کاغذ دیواری که در سال 1894 ساخته شده است، هنوز تعداد بسیار کمی از مردم مونک را می دانند. "دلسوزی" - این همان چیزی است که او به کار گرافیکی خود میپردازد، در واقع، ناامیدی و غم و اندوهی از زنانی را که با دستانش پوشانده شده است. او یک مرد به طرز شگفت انگیزی پذیرفته شده است، اما ضربه آرامش او نمی تواند توسط ضربه غیر منتظره سرنوشت، که زندگی بی سر و صدا از همدم او را نابود کرد.

گرافیک مونک یک دنیای مجزا است که نویسنده از تصاویر دقیق به تعمیمات رها می کند. "Consolation" یکی از اولین آثار گرافیکی معروف نروژی بود.

تحریک تصویر "مدونا"

تمام زندگی او، رنج مونک، که "مدونا" کمی مانند تصویر کلاسیک آشنا است، تجسم مخفی خود را بر روی بوم خود تجسم است. او زن را برای همه مردم به عنوان رمز و راز در نظر گرفت: "مقدس و بدبختی، مواد مخدر و رنج. مردی که در حال رانندگی است. "

ارتباط سقراطی با دختر بازرگان شراب، روح مردی را که اعتقاد داشت زیبایی زنانه درد و خطر را به دنبال دارد، دنبال می کند. "مدونا" نقاش بدون هیچ تقدیر و خلوص است. زن در معشوقه چشمان خود را از خستگی بسته و به احساسات او فرو ریخت. موهای آبی آن رها شده و به نظر می رسد یک خطر وحشتناک است. پس زمینه غم انگیز بوم نگران کننده است و تهدیدی برای کل بشریت به عنوان یک کل است.

مونک، ایجاد یک کار که در آن عشق از نزدیک به پایان زندگی بر روی زمین مرتبط است، می خواست تمام مراحل را که زن از تصور و تولد کودک به مرگ منتقل می کرد، انتقال دهد. و تماشاگران یک تصویر نسبتا بدبینانه ای را به تصویر کشیدند، در حالی که فقط هاله شباهت به تصویر کانونی مدونا دارد.

"بخشیدن": درد از شکستن روابط

در این اثر، من از سه سبک نقاشی توسط ادوارد منچ استفاده کردم. "بخشیدن" بعد از تجربه ناموفق روابط عاشقانه هنرمند، تقسیم تصویر تصویر به گذشته و حال، نوشته شده است. او دنیای درونی و بیرونی یک فرد رنجور را، با چهره تلخ و با دست دادن خونین بر قلبش، به تصویر می کشد. در سمت راست، مونچ یک دختر بی شکل را در یک لباس سبک نوشت. نویسنده تاکید می کند که قهرمان تجربه شکاف تلاش می کند که یکی از آن ها را رنج فراوانی را فراموش کند و چهره اش از حافظه او پاک شده است.

درست در مقابل مرد چیزی است که به نظر می رسد مانند گیاه عجیب و غریب یا موجودی با دو سر. مواد سرخ، که در ابتدا به نظر می رسد یکپارچه، به طور اجتناب ناپذیر اشک در جهات مختلف است. این کار از سورئالیستی، نمادین و مدرنیته استفاده می کند، که تراژدی متفرقه را منتقل می کند.

جاودانگی در بوم

تنها ادوارد منچ، که کارهایش به استعداد بدون شک خود شهادت می دهد، تنها در طول زندگی او، به بحث و گفتگو در مورد کار او منجر شد، که منعکس کننده شخصیت متناقض نویسنده بود. مونچ با تماشای نقاشی های رنج و آرزوی ادغام با همسران خود، مایل نیست که در نقاشی های خود زندگی کند، که او را جاودانه ساخت.