فرقه ... مفهوم کلمه "فرقه" است. فرقه مذهبی

کلمه لاتین "cultus" که از "فرقه" ما گذشت، به عنوان "عبادت" ترجمه می شود. اگر نگاه کنید، می توانید ببینید که فرقه است یکی از ستون های فرهنگ انسانی به طور کلی. عبادت قبل از چیزی برای طبیعت ما بسیار عجیب است، زیرا برای ما ایده ای خاص ایجاد می کند، این یک هدف است - ما باید برای این کار تلاش کنیم.

فرقه در دوران باستان

می توان با اطمینان ادعا کرد که یک فرقه مذهبی در هر صورت قبلا اثبات وجود موجودی هوشمند در یک موجود زنده است.

پس از همه، برای ایجاد آن لازم است که تخیل و منطق (حتی ابتدایی) باشد. بعدها، فرد پدیده ای بیشتر و بیشتر پیدا کرد که به نظر می رسید او قوی تر از یک موجود زنده ساده است. عبادت تقریبا به تمام عناصر طبیعت ظاهر شد، که می تواند هر دو مفید و مضر برای انسان ها - رودخانه ها، جنگل ها، حیوانات و گیاهان باشد. بنابراین، به محض این که مردم از بین رفت و حیوانات و مهارت های ذهنی خاصی به دست آورد، فرقه به نظر نمی رسد.

ظاهرا اولین عبادت به هدیه گران ترین طبیعت - آتش بود. پس از همه، ذخیره سازی سرامیک، استخراج آتش، حتی روشنایی ساده از "مشعل" از آتش مشترک - همه این ها به شکل یک آیین بود. این آتش اولین همدم مردی بود که به او کمک کرد، زندگی خود را آسانتر کرد یا همه چیز را در مسیرش تخریب کرد، اگر «او را خشم» کند. آثار فرقه آتش باقی مانده در هر اسطوره ای از جهان - به حداقل رساندن افسانه پرومتئوس به یاد داشته باشید.

مرحله بعدی

با این حال، فرقه یک سنت در حال توسعه است. در برخی موارد در وجودش، فرد با این واقعیت مواجه است که چیزی وجود دارد که کاملا به توضیحاتش وابسته نیست، که به هیچ وجه به پرستش و احترام واکنش نشان نمی دهد. او اجتناب ناپذیر بود مرگ است

از همان آغاز عقل در انسان، او از این سوال ناراحت شد، چه چیزی پس از گذار از این چهره است؟ او خودش نمیتوانست جواب دهد پس از آن فرقه اجداد ظاهر شد. پس از همه، آنها در حال حاضر در دنیای بعدی بودند، آنها می دانستند که مرگ چیست. اجداد دیگر که جهان را ترک کردند می توانست به یک فرد در امور جهان کمک کند، به لطف خرد و عقل و عقل خود.

برای درک فرقه مرده، با اسطوره های اسکاندیناوی آشنا می شویم. در آنجا، در ارتباط با اهمیت جامعه قبیله ای، عبادت اجداد بخش بزرگی از مراسم آیینی محلی بود.

ظاهر اسطوره به عنوان فرقه

همانطور که متوجه شدیم، در ابتدا یک فرقه پرستش پدیده ها (اشیاء) طبیعت یا اجداد است. در مورد دوم، فردی که پیش از ظهور، بد یا خوب، حیله گر یا صادق، دارای یک شخصیت خاص است.

توانمند ساختن افراد با کیفیت بی جان از اشیاء بی جان و حتی احساسات (!) اسطوره ایجاد شده است. پانتئون عظیمی از خدایان مختلف وجود داشت، هر کدام از فرهنگ های خاصی دارند. با این حال، فرقه اجداد با ظهور زئوس، تور، رائه و دیگر بتهای گوناگون به جایی نرفت.

توسعه بیشتر آن در چین بسیار قابل توجه است. در خاورمیانه، همه چیز، پدیده ناخوشایند ترین و غیر قابل توجه ترین چیز، بر اساس ایده های ساکنان، روح نگهبان دارد. آنها نیز اجداد مرده بودند، گاهی اوقات جایگزین یکدیگر و یا به سادگی با همکاری پدر و مادر. بسیاری از حاکمان مشهور چینی، دانشمندان و مقامات "پس از مرگ" در زمین ماندند، به مردم عادی و حفاظت از رودخانه ها، خانه ها، شهرک ها، زمین های نور و برنج کمک کردند.

دین

مهم نیست که چقدر اهمیت دارد که وجود خدا برای اکثر ساکنان زمین، به شکل خالص آن، وجود داشته باشد، مذهب فرقه ای از هستی برتر است و چیزی بیشتر نیست. این پرستش یک ملت واحد، مستقل و همه قدرتمند است که به ادیان توحیدی متمرکز است.

فرقه مذهبی، علاوه بر پرستش خدا به طور مستقیم، همچنین اختصاص تعداد زیادی از مصنوعات و آیین ها با معنای بالایی از قرآن است. به دنبال این آیین ها (توبه، همبستگی در مسیحیت) یکی از ستون های اصلی دین است. با کمک آنها می توان عالی راضی کرد و برای عدم رعایت - به خشم او.

دین نقش مهمی در تاریخ بشر دارد - چنان بزرگ است که دشوار است که بیش از حد آن را فراموش کنیم. در واقع مذاهب جهان (بودیسم، مسیحیت، اسلام)، همه استانداردهای اخلاقی رفتار انسان مدرن را در بر گرفت. بنابراین، مذهب بالاتر از فرقه ای است که از تحسین ترسانده شده به یک آموزه، تلاش برای آوردن زندگی انسانی به یک فرایند باروری، تکامل یافته است. این حضور لرزه های فلسفی است و سطح دین را بالاتر از فرقه قرار می دهد.

و اگر شما از ساحل حرکت می کنید؟

با این حال، یک فرقه مذهبی فقط یک نقطه (هرچند بی حد و حصر) در فهرست تحسین مردم است. فراتر از همیشه، فرقه به خودی خود به عنوان یک وظیفه عالی و الهی، تمایل به توضیح جهان است. جهان و تاریخ ما، در واقع، پر از گزینه های مختلف برای عبادت است.

یکی از مهم ترین فرقه های تاریخ بشر، فرقه قدرت است. او از دنیای حیوانات وحشیانه به ما آمد، جایی که حضور نیروی ضروری برای زنده ماندن است.

قوی ترین (آلفا) فورا اصلی می شود. بدون اجازه و دانش خود، موجودات ضعیف نمیتوانند کاری انجام دهند. با این حال، این همان بتا و گاما نیز یکی پس از دیگری، ایجاد یک نردبان سلسله مراتبی ساده، که در آن ضعیف ترین (امگا) ملزم به پرستش قوی ترین است.

چنین دستگاه حیوانی می تواند به خوبی در مدارس دیده شود که در آن کودکان هنوز نمی دانستند که خود را کنترل کنند و همه جانوران را که بقایای اجداد ما هستند بیرون بکشند.

فرقه ریاکاری

دو دوره مهم در تاریخ بشریت یکی دیگر از فرقه ها است. این را می توان به عنوان یک انسان کامل، بدون اجداد از جهان طبیعت بی رحمانه نامیده می شود.

این فرقه ذهن است. حضور تفکر منطقی و منطقی، به لطف فیلسوفان باستان، به عنوان ویژگی اصلی انسان شناخته می شود. ظرفیت تفکر خودش در او بسیار بالاتر از عبادت موجودات بزرگ است.

یک موجود عقلانی باید در علم جهان از طریق علم و همچنین حداکثر عینی بودن در دانش خود تعیین کند. فرقه ذهن اغلب ایده الهی را از بین می برد - صرفا به این علت که هیچ شواهدی از مداخله اعمال عالی در امور مردم نمی بینیم.

در فرانسه در طول انقلاب، این عبارت ضدیت با کاتولیک غالب بود. در آن زمان، فرقه Reason به یک جنبش کامل پاریس به منظور ایجاد دیکتاتوری علم تبدیل شد. شرکت کنندگان آن، توده ها و خدمات عبادت را دفع کردند، بلورها را نابود کردند، در حالی که تلاش می کردند مردم را از طریق خواندن کتاب ها روشن کنند.

در برخی موارد، جنبش در فقدان عمل انقلابی گم شد. با این حال، انکار الهی و ظهور ذهن انسان در بالاترین پایه و ارائه عینی گرایی به عنوان اصلی اصلی به شدت در حوادث تحت شعار "آزادی! برابری! اخوان! "

فرقه شخصیت

یک فرقه مفهومی است که برای یک دوره کوتاه از زمان پخش می شود. نمونه ی واضح ترین چنین یک "کوتاه" فرقه ی پرستش یک نفر است - حتی در طول عمر خود.

فرقه شخصیت اغلب به عنوان یک اثر سیاسی در کشورهای توتالیتاریسم به وجود می آید، که نشانه اصلی استبداد است. نزدیکترین آنالوگ، فرقه مذهبی است. فردی که موفق به کسب قدرت شده است با افراد دارای توانایی های تقریبا الهی و جادویی به ارمغان می آورد. ایمان به او و کلمه او بی فایده است.

با این حال، Sholokhov یک بار در مورد سلطنت ژوزف استالین آگاهانه گفت: "فرقه بود. اما شخصیت نیز وجود داشت. " در واقع، به محض این که جهان اولین شخصیت فوق العاده ای است که آماده است تا خود را بالاتر از بقیه قرار دهد، فرقه ای ظاهر شده است. اسکندر کبیر اولین نفری بود که در جهان باستان زندگی می کرد. فرقه شخصیت در روم باستان بیشتر توسعه یافت: تقریبا هر امپراتور بزرگ در آنجا فروتنی بود و گایوس جولیوس سزار حتی در طول زندگی خود شروع به ساختن یک معبد برای خود به همراه خزانه داری کرد.

مهمتر از همه، فرقه شخصیت در قرن بیستم بود. در اینجا این اساس بسیاری از حوادث مهم - برخورد دو قوم، هیتلر و استالین می شود، اکنون ما به جنگ بزرگ میهن پرستان می رسیم.

نتیجه گیری

دشوار است تصور کنید که چگونه یک فرهنگ انسانی بدون یک ایده آل که بر روی پایه قرار می گیرد، توسعه می یابد که برای آن تلاش می شود. فرقه مهم ترین گام در تاریخ انسان است، که احتمالا اولین بار در راه ایده آل است. نه به ایده آل، که قرار است عبادت شود، بلکه به آنچه که می تواند تبدیل شود.

حضور یک قوم اجتماعی آگاهانه نیز انسان را از یک حیوان پیش از آن مشخص کرده است.