روش دیالکتیکی شناخت هگل

روش دیالکتیکی از دانش تمام پدیده ها و فرآیندهای اتصال، وابستگی متقابل و توسعه می داند. دیالکتیک، به عنوان یک علم، برای اولین بار به عنوان هنر اختلاف پدید آمده است: آن است که این پدیده ترجمه به معنی کلمه "دیالکتیک". روش دیالکتیکی شناخت جهان سقراط تاسیس شد و بیشتر به لطف توسعه آن به سوفسطاییان بود. دیالکتیک به عنوان یک روش دانش و تجزیه و تحلیل واقع در ابتدا توسط هراکلیتوس پیشنهاد شد (همه می دانند عبارت معروف خود، "جریان همه چیز، همه چیز تغییر")، و پس از آن توسط زنون، کانت و پیروان دیگر توسعه یافته است. اما آن را کاملا به شکل کامل و کامل از دیالکتیک هگل آن را داد. بنابراین، روش دیالکتیکی دانش در قالب که در آن ما آن را می دانم، توسعه یافته و ارائه شده توسط هگل دیالکتیک هگلی.

به گفته هگل روش شناخت "روح محرکه دانش واقعی" است و بر اساس این اصل که ساخت محتویات هر علم و نیاز به ارتباطات داخلی.

هگل، روش دیالکتیکی در حال توسعه مورد مطالعه، مورد تجزیه و تحلیل تمام دسته مهم و اساسی فلسفه، و سه قوانین اساسی دیالکتیک فرموله شده است.

اولین قانون - قانون تبدیل کمیت به کیفیت و بالعکس است. این قانون توصیف و مکانیسم های خود تعریف می کند. به منظور آزادانه با مفهوم "کیفیت"، "مقدار" و "اندازه گیری" عمل می کنند، هگل آنها را تعیین کرد و سه به نام اشکال وجود ایده ها. کیفیت بنیانگذار دیالکتیک به نام تعریف داخلی شیء یا پدیده، که به طور کلی مشخصه شیء یا پدیده. انواع کیفیت از پدیده های زندگی و اشیاء ویژگی خود را، که باعث می شود این امکان را به تشخیص یک شی (پدیده) از سوی دیگر، ایجاد یک ویژگی های منحصر به فرد و ویژگی است.

Gegel ادعا کرد که ویژگی های کیفی از هر جسم توسط خواص و خواص آن شرح داده شده توانایی جسم ترکیب در یک روش خاص، به تعامل و ارتباط با سایر پدیده ها و یا اشیاء بیان شده است.

انتقال قدرت در تعداد کیفیت: وی با اشاره به انتقال از کمی به ویژگی های کیفی، هگل روند معکوس تاکید کرد. انتقال بی پایان از یکی به دیگری می کند از وجود خواص معینی از اشیاء یا پدیده را انکار نمی کند، اما تنها نشان می دهد که در برخی از نقطه در زمان ملک شیء خاص را می توان با کیفیت دیگری است که به معنای ظهور یک اقدام جدید جایگزین - است که، وحدت کیفیت و کمیت. این تبدیل ممکن می سازد به دریافت کیفیت جدیدی از جسم، که، به نوبه خود، به انتقال به یک بعد کمی جدید منجر شود.

قانون دوم دیالکتیک است به نام قانون وحدت و مبارزه اضداد (قانون نفوذ). توصیف قانون دوم هگل تجدید نظر به مفاهیم "هویت"، "تفاوت"، "تضاد"، "کنتراست". هر پدیده، با توجه به هگل، در نتیجه از تناقضات درونی و محرومیت از احزاب و روند است. بنابراین دیالکتیک هگل سمت یکپارچه قطب بندی که ارتباط و وابستگی متقابل قادر.

قانون سوم دیالکتیک به عنوان "نفی در نفی." او نتایج کلی و روند تکامل مشخصه. این قانون در نفی قدیمی با ظاهر جدید، انتقال از یک کیفیت را به دیگری است. اما باید آن را نگه داشته می شود شرایط سه چیز است: غلبه بر قدیمی، و سپس تداوم توسعه، و در نهایت، از تصویب جدید است.

در این سه رکن - قوانین اساسی در روش دیالکتیکی شناخت مبتنی است.