حقوق سیاسی: تعریف، اهمیت و ویژگی

حقوق سیاسی - یک مفهوم است که اغلب در یک مفهوم انتزاعی استفاده می شود. این است که با عدالت، صحت اخلاقی، و یا هماهنگی با اصل حاکمیت قانون، و یا واجبات اخلاقی در ارتباط است. به طور خاص، مفهوم حقوقی، آنها به معنی توانایی، امتیاز، و حتی نیاز به یک فرد خاص در اجرای آنچه که آن را می توانید بر اساس قانون، تضمین شده توسط دولت ادعا می کنند. حق هر یک از این فرد به مربوط به مسئولیت های خود. برای مثال، اگر کسی صاحب خانه، که بدان معنی است که دیگر افراد موظف بدون اجازه به دخالت نمی باشد.

اگر چه مردم حقوق به موجب خود را متعلق به گونه Homo sapiens را دارند، حقوق سیاسی می باشند جزئیات خود را دارند. به عنوان یک قاعده، آنها هر شهروند هر کشور. در میان آنها در واقع حقوق مدنی. این، بالاتر از همه، توانایی مالکیت، به ازدواج، به توسط قانون محافظت می شود، این آزادی را برای ورود به قرارداد، به عمل و در دادگاه شهادت دهد، و به همین ترتیب. همانطور که برای آزادی های سیاسی، آنها اغلب مستقیم یا غیر مستقیم به دولت از قدرت و یا کنترل مرتبط است. به عنوان مثال، حق تابعیت، رای دادن، انتخاب کردن و انتخاب شود، برای شرکت در زندگی سیاسی از دولت است.

در اکثر موارد، حقوق سیاسی شهروندان در قانون اساسی کشورهای مختلف ثابت شده است. آنها مطلق و نسبی هستند. استانداردهای مطلق را می توان به سه دسته گسترده تقسیم شده است. اول از همه، این استانداردها از امنیت شخصی، که بدان معنی است که او باید آرام برای زندگی خود می شود، برای تمامیت ارضی از بدن خود و بدن، برای سلامت و شهرت خود را در میان مردم دیگر - که باید توسط یک فرد توسط دولت ارائه شده است. مردم می توانند در اطراف با اراده ی در سراسر کشور، به تغییر محل اقامت خود را، و غیره - - مگر اینکه آن را در برخی از راه محدود از نظر قانونی است علاوه بر این، حق آزادی شخصی است. در نهایت، مردم می توانند آزادانه از اموال و یا جمع آوری شان را مصرف بدون هیچ کنترل خارجی (دوباره، به جز قانونی).

حقوق نسبی به خصوصی و عمومی تقسیم شده است. این حقوق سیاسی ممکن است در زمینه روابط بین دولت و مردم وجود داشته باشد (از سال اول باید از آزادی و امنیت را تضمین دوم، و مردم موظف به شناسایی برخی از مسئولیت برای عملکرد طبیعی از دولت). بعد می آید حوزه روابط خانواده، که در حقوق متقابل و تعریف وظایف یک همسر و شوهر، کودکان و والدین، دیگر خویشاوندان و سرپرستان و بخش. بنابراین، اگر بسیاری از استاندارد های بزرگ، از جمله حقوق شخصی متعلق به هر انسان، با توجه به طبقه بندی آنها با افرادی که دارای ملیت همراه است.

این ویژگی به این معنا نیست که حقوق سیاسی برخی از بخش های ثانویه و یا مشتق و پایین تر از سایر استانداردهای طبیعی، مسلم و جدایی ناپذیر از وجود انسان است. واقعیت این است که طبیعت خود آنها توسط دولت ارائه نشده است، و آنها تنظیم نشده، و تنها تضمین شده، محافظت می کند. بنابراین، ما نمی توانیم بگوییم که این حقوق را می توان دور گرفته شده است. مقامات و قانون نیز ممکن است اجرای چنین آزادی را محدود کند، اگر شهروندان وظایف خاصی را انجام نمی شود. حق آزادی، برای مثال، می توان محدود اگر یک فرد را نقض آزادی دیگران و یا یک حزب به اعمال مختلف جنایی است.

حقوق سیاسی و آزادی انسان و شهروند سابقه طولانی قبل از آنها اصول احترام و به طور کلی پذیرفته شد. برای مدت زمان طولانی مردم برای اجرای آنها مبارزه می کردند، با این حال، تحقق کامل و به رسمیت شناختن آنها به عنوان قواعد مورد نیاز برای زندگی عادی و مناسب و معقول، آن را تنها با ظهور قرن هفدهم، هجدهم است. از لحاظ تاریخی، اولین استانداردهای این واقعیت است که بسیاری از کشورهای اروپایی مجبور به دیدن همه موارد به حضور در کشور خود را از اقلیت های مذهبی، مخالفانی که از بسیاری از مردم بر این باورند متفاوت، و متعهد نه تنها آنها را دنبال، اما حتی به محافظت در برابر حملات بود. این محدودیت قانونی منجر به تبعیض و کل فرایند تدوین و احترام به حقوق سایر داده است.