انسانی غرور اندیشه انسان است

انسان سازی یک مفهوم است که در حقیقت از حروف لاتین انسان - "انسان" رخ می دهد. بنابراین، این اصطلاح به معنای واقعی کلمه می تواند به عنوان "انسانی" ترجمه شود. و این برای هر عملی و فرآیند قابل اجرا است، ما اکنون متقاعد خواهیم شد.

تولد انسان گرایی

این مفهوم در رنسانس متولد شده است. قرن ها از قرون وسطی اسکولاستیکس و سنت دینی مسیحی به این نکته اشاره داشتند که بیشترین علاقه انسان باید دین باشد. تمام آرزوها لزوما باید با نماز از بخشش الهی و جستجو برای پاکسازی انسان قبل از خدا متصل شود. ادبیات، هنر و تمام شاخه های دیگر هنر برای مدت طولانی منحصرا به کلیسا وابسته بودند. علاوه بر این، او در همه حوزه های زندگی انسان قرار داشت. منافع کلیسا توسط جنگ های صلیبی و انقلاب های اروپایی، تفسیر تاریخ و قوانین دنیای اطراف به اجرا گذاشته شد. مسیر زندگی پادشاهان و دهقانان توسط رهبران معنوی تعیین شد که طی قرن ها زندگی اجتماعی در اروپا را مدیریت کردند. در چنین شرایطی، یک فرد به عنوان گرد و غبار ناچیز و ناچیز در جهان دیده می شود. کلیسا با مسائل جهانی خیلی بیشتر از نظم جهانی مواجه بود، در حالی که رضایت زوجین ساده و بی اهمیت بود. علاوه بر این، آنها اغلب با سنت های کلیسایی مخالف بودند و غیرقانونی بودند. با رنسانس، شخصیت های برجسته اروپایی مانند بوكاكچو، پترارك، لئوناردو داوینچی، توماس More و دیگران، علاقه خود را نه تنها به دوران قدیم، بلکه به شخصیت خود، بدن و شخصیت خود، بازگشت دادند. مجسمه سازی و هنر، که یک شخص را در تمام فضیلت ها و ضعف هایش نشان می دهد، به شدت شکوفا شده است. بنابراين انسجام، رشد علاقه به فرد و شخصيت اوست. در عین حال، دوره جدید فلسفی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را ایجاد می کند. اکتشافات جغرافیای بزرگ ، بحران فئودالیسم، انباشت اولیه سرمایه و پیچیدگی طبقه بندی اجتماعی جامعه منجر به ظهور ایده های مربوط به حقوق هر فرد می شود. در این راستا، انسان سازی، فرمول جدیدی از منافع یک فرد خاص است تا هدف بالاتر، اولویت بیش از همه دیگران است. بنابراین، حقوق شخصی برای زندگی، آزادی و مالکیت خصوصی متولد شد. حق انتخاب مقام و فرصت انتخاب و غیره. این فرایند شخصیت انسانی را بالاترین ارزش و اولویت را به وجود آورد.

انسان گرایی و تمدن های دیگر

خواننده متواضع، احتمالا قبلا فکر کرده بود: چرا انسان گرایی به دنیا نیامده بود، جایی که هیچ سنت سختی مانند مسیحیت وجود نداشت؟ البته، جوامعی که قوانین زندگی کمتری داشتند، بود. با این حال، انسانی هنوز یک کودک اروپایی است. اول از همه، به این دلیل که مفهوم ارزش یک فرد خاص در اینجا به وجود آمد. فردگرایی به عنوان یک ویژگی انتگرال انسانی هرگز در چین، در جهان عرب و یا در میان تمدن های Mesoamerican وجود ندارد. و او تنها با استعمار به این قاره ها آمد. با این حال، جامعه شناسان و مورخان امروز به این نتیجه رسیده اند که چقدر او به آن عادت کرده است.

دولت کنونی

با توسعه روابط اجتماعی و اندیشه اجتماعی، انسان گرایی به عنوان یک آموزه ما بیشتر و بیشتر تمدن ما را در بر گرفتیم. در دنیای مدرن، انسان سازی، ترتیب تمام حوزه های فعالیت با حداکثر امنیت برای افرادی است که در آن فعالیت می کنند. ایمنی دوباره نه تنها برای زندگی و سلامت، بلکه برای حقوق شخصی است. بنابراين انسجام کار نياز به بهبود مديريت فعاليت کاري دارد. هدف از این فرآیند این است که کارمند را با فرصت های گسترده ای که پتانسیل او را در اختیار دارد، فراهم کند. در عین حال، باید امنیت کار فرآیند، توزیع منصفانه نتایج فعالیت ها و مدیریت دموکراتیک آن را تضمین کند. به نوبه خود، انطباق قانون کیفری، یک روند طولانی است که توسط متخصصان مورد مطالعه قرار می گیرد و شامل تعدیل مجازات ها بر اساس این فرض است که مجرم دارای حقوق خاص است و می تواند با روش های نرم تر بازسازی شود. یک مثال لغو مجازات اعدام در بسیاری از کشورهای جهان است.