گوستاو حسک - سیاستمدار عملگرا یا رهبر سرکوبگر؟

تاریخ زندگی گوستاو حسک، سیاستمدار چکسلواک، به اندازه کافی آموزنده است. حکومت او معروف به به اصطلاح "عادی سازی"، یعنی حذف عواقب اصلاحات "بهار پراگ" بود. گوستاو هوساک یک اسلواکیایی بود و یک پسر بیکار بود. زندگی او را به سوی قدرت بالا آورد. او رئیس جمهور سوسیالیست چکسلواکی شد، که عملا رهبر بی نظیر حزب کمونیست کشور بود. او در جوانی خود اصلاح طلب بود و شروع به سرکوب مخالفان در شصت سالگی قرن گذشته کرد. او خودداری کرد وقتی متوجه شد که زمانش تمام شده است.

زندگینامه اولیه: گوستاو حسک در جوانانش

سیاستمدار چکسلواک آینده در خاک اتریش-مجارستان، در Poshonyhidegkut (در حال حاضر Dubravka)، 10 ژانویه 1913 متولد شد. در سن 16 سالگی او عضو یک گروه جوانان کمونیست شد. این در طول تحصیلات خود در ورزشگاه براتیسلاوا اتفاق افتاد. و هنگامی که وارد دانشکده حقوق دانشگاه کامنیا شد، او در حال حاضر عضو حزب کمونیست شد. در آنجا او به سرعت کار خود را آغاز کرد، هر بار به سطح بالاتر رفت. در سال 1938 حزب ممنوع شد. هنگامی که جنگ جهانی دوم به وجود آمد، گشتاو حسک، از یک طرف، اغلب درگیر فعالیت های غیر قانونی کمونیستی بود، که بارها و بارها توسط نمایندگان دولت فاشیستی جوزف تیسو دستگیر شده بود و از سوی دیگر، با رهبر اسلواکی Mahr فوق العاده اسلواکی اسلواکی دوست بود. بعضی منابع ادعا می کنند که به همین دلیل است که پس از چند ماه بازداشت آزاد شد. در سال 1944 او یکی از رهبران قیام ملی اسلواکی علیه نازی ها و دولت آنها شد.

گوستاو حسک پس از جنگ

یکی از سیاستمداران امیدوار کننده، بلافاصله، شروع به فعالیت یک دولتمرد و یک شخصیت حزب کرد. از سال 1946 تا 1950 او در واقع نقش نخست وزیر را بازی کرد و در نتیجه در سال 1948 در انحلال حزب دموکراتیک اسلواکی شرکت کرد که در انتخابات سال 1946 62 درصد رای داد. اما در سال 1950، او تبدیل به یک قربانی خسارت استالین شد و در زمان سلطنت کلمنت گوتولد به دیدگاه های ملی گرایانه محکوم شد و به حبس ابد محکوم شد، لئوپولدوف، شش سال زندان را در زندان سپری کرد. به عنوان یک کمونیست متقاعد شده، او چنین تلاشی را علیه او سوء تفاهم در نظر گرفت و به طور مداوم نامه های پری را در مورد این به رهبری حزب نوشت. جالب است که رهبر سابق CPC، الکساندر نووتنی، او را ببخشید، به رفقا می گوید که "هنوز نمی دانید اگر قادر به پذیرفتن قدرت باشد، چه قدرت دارد".

شغلی از رهبر دولت

در طی استالینزاسیون، گاسک گوستاو بازسازی شد. حکم او لغو شد و در حزب مجددا فعال شد. این اتفاق در سال 1963 رخ داد. از آن زمان، سیاستمدار تبدیل به یک مخالف بزرگ نووتنی شده و از الکساندر دوبچک اصلاح طلب اسلواکی حمایت کرده است. در سال 1968، در طول بهار بهار، او نخست وزیر چکسلواکی شد و مسئول اجرای اصلاحات بود. هنگامی که اتحاد جماهیر شوروی ابراز نارضایتی شدید با سیاست رهبری جدید، هوساک گوستاو یکی از اولین کسانی بود که خواستار احتیاط بود. او در مورد امکانات بهار بهار پراکنده شد و در جریان مداخله نظامی در چکسلواکی از کشورهای پیمان ورشو مشارکت در مذاکرات بین دوبچه و برژنف را پذیرفت. ناگهان، هوک بخشي از اعضاي CPC را رهبري کرد و شروع به درخواست "عقبگرد" اصلاحات کرد. در یکی از سخنرانی های روز او از یک سوال لفظی در مورد جایی که حامیان Dubcek به دنبال دوستانی هستند که می توانند کشور را در مقابله با نیروهای شوروی کمک کنند، پرسید. از آن زمان، گاساک از سیاستمدار عملگرا نام برد.

حاکم چکسلواکی

با حمایت اتحاد جماهیر شوروی، سیاستمدار به راحتی Dubcek را به عنوان رهبر حزب کمونیست چکسلواکی جایگزین کرد. او نه تنها روند اصلاحات را رها کرد، بلکه تمامی مردم لیبرال فکر را از حزب اخراج کرد. در سال 1975 گاسک گوستاو رئیس جمهور چکسلواکی شد. برای بیست سال حاکمیت او کشور یکی از وفاداران ترین سیاست های اتحاد جماهیر شوروی بود. گاساک در سال های اول حاکمیت خود تلاش کرد تا مردم عصبانی کشور را آرام کند، رونق اقتصادی را افزایش دهد و از سرکوب های جمعی و سرکوب اجتناب کند. در عین حال، حقوق بشر در چکسلواکی محدودتر از، مثلا در یوگسلاوی در دوران برت تیتو بود و در زمینه فرهنگ، سیاست آن حتی با آنچه در رومانی تحت نیکولا چائوسسکو بود، مقایسه می شد. تحت شعارهای ثبات، خدمات مخفی کشور به طور مداوم دستگیر مخالفان نظیر اعضای منشور 77 و همچنین رهبران اتحادیه های کارگری که سعی در سازمان دادن به اعتصاب داشتند.

گاساک در دوران "پرسترویکا"

مسن تر، محافظه کارانه تر قهرمان اتحاد جماهیر شوروی سابق Gusak Gustav شد (این جایزه در سال 1983 دریافت کرد). با این حال، در دهه هفتادۀ قرن بیستم، او پس از «بهار پراگ» را به حزب بازگرداند، اگر چه آنها مجبور بودند به طور عمومی از «اشتباهات» توبه کنند. در 80 سالگی در پولیتبورو، که او رهبری کرد، مبارزه برای انجام اصلاحات مانند "گورباچف" آغاز شد. نخست وزیر لوبومیر استرووال برای «چانهزنی» «پرسترویکا» صحبت کرد. با این حال، عجیب و غریب، بی طرفی را حفظ کرد، اما در آوریل 1987، برنامه اصلاحات را که در سال 1991 آغاز شد، اعلام کرد.

پایان کار

در سال 1988، کمونیستهای چکسلواکی از رهبر خود خواستار قدرت به نسل جوان شدند. گاکسون، به عنوان یک کارآفرین، تصمیم گرفت که خیلی فراتر نرود، به توافق و استعفا ادامه دهد و پست رئیس جمهور چکسلواکی را ترک کند. به همین ترتیب، او در همان سال "انقلاب مخملی" همین کار را کرد. او به سادگی Mariana Chalfi را به منظور مدیریت "اعتماد مردم" مدیریت کرد و در 10 دسامبر همان سال قدرت را به او تحویل داد. این پایان رسمی رژیمی بود که او ایجاد کرده بود. حزب کمونیست چکسلواکی در تلاش مستحکمی برای احیای مجدد او را در سال 1990 خود را اخراج کرد اما این به او در انتخابات کمک نکرد. رئیس جمهور کشور، مخالف واتسلاو هاول بود. گاساک Catholicism را تصویب کرد و در سال 1991، تقریبا همه فراموش شده، درگذشت.

تا همین اواخر مورخان درباره مسئولیت اخلاقی این سیاستمدار در طول دو دهه حکومت او در چکسلواکی استدلال می کنند. آیا او دستگاه دولتی را کنترل کرد، یا این بازی در دست رویدادها و سایر افراد بود؟ گاساک در سالهای آخر زندگی خود خود را قانع کرد که به سادگی می خواهد به دنبال عواقب ناگواری از حمله شوروی به کشور بگردد و سعی کند در برابر حزب خود مقاومت کند. حقیقتا، او در واقع به دنبال یافتن خروج نیروهای شوروی از چکسلواکی بود. شاید این خط مشی او را تحت تاثیر قرار داد، زیرا او دائما سعی در ایجاد این تصور کرد که همه چیز "عادی" است.