لئونید اندریف: زندگینامه و آثار

بسیاری از مقالات در مورد لئونید اندریف آغاز این پیام است که او بنیانگذار روسیه اکسپرسیونیسم بود (اساس این روند است نه بازنمایی واقعیت و جهان درونی نویسنده، آن را تولید). اگر چه اغلب با این تعریف از معاصران هنر خود روش خود را نسبت داده رئالیسم انتقادی و نئورئالیسم و واقعگرایی فوق العاده و عرفان واقعی است.

عدم عضویت در یک مسیر خاص

لئونید آندریو، که در کار بسیاری از کلید های میانبر به سقوط، گاهی اوقات او می تواند وابستگی خود را به هر جریان خاص تعریف نمی کند. نویسنده در نامه ای به ماکسیم گورکی او پرسید که او در واقع، به عنوان منحط او یک رئالیست است و واقع گرایان - سمبولیست. در کار خود، یک نویسنده با استعداد و اصلی خواستم برای رسیدن به یک سنتز، و یا حداقل آشتی دادن دو جهت درک و فهم جهان، زندگی و به طور مداوم درگیر در ذهن خود - منحط و واقع بینانه است.

دو در یک

با واقع گرایی روشن است. و چه انحطاط است؟ مستقیم ترجمه به معنای کاهش و یا رگرسیون فرهنگی است. هنر و ادبیات - جهت مدرن، است که توسط اشکال افراطی به هنرهای زیبا، فردگرایی و عدم مراعات اصول اخلاقی یا غیراخلاقی بودن مشخص می شود. و این دو افراط و متقابلا منحصر به فرد می خواست برای سنتز در کار خود، لئونید اندریف. همه این جنبه از استعداد اصلی درخشان او بود، و نثر او بلافاصله قابل تشخیص بود، حتی اگر او هدیه ای از نوشتن استادانه تحت کسی تا به حال - آیا تحت Garshina، چه تحت چخوف و داستایوفسکی، کار که تحسین است. این را باید اضافه کرد که سال های نوجوانی و پس از آن در طول زندگی اش او خواندن شوپنهاور و نیچه، و آنها را به عنوان مربی معنوی خود می دانستند.

پدر و مادر

لئونید اندریف در یک خانواده نسبتا ثروتمند به دنیا آمد. قلعه - جد پدری یک رهبر از اشراف، و مادر بزرگ بود. این مقاله به پدر بزرگ خوش تیپ رفت. حس مشتاق از عدالت و ولع مصرف برای نوشیدن - به پدر خود، یک نقشه بردار، taxotere (ارزیاب)، که از اعتیاد به الکل در سن 42 سال درگذشت. عشق برای همه چیز نویسنده زیبا را به مادر موظف - نماینده از خانواده نجیب لهستانی فقیر، عشق ورزیدن به او از صمیم قلب. بنابراین، در شهرستان اورل در این مقام خانواده 1871 اوت 21 آینده، "روشنفکران روسیه ابوالهول" متولد شد، به عنوان توسط معاصران خود را به نام.

آماتور هنرمند

الفبای او در سن 6 به دست و در طول زندگی اش عادت خواندن حریصانه حفظ کرده است. مدرسه محلی بالا اورل وارد سن 11 سالگی، او مورد مطالعه ماده است، اما کار می کند - در ازای حل مشکلات - تقریبا کل کلاس نوشت، و همه آنها در سبک های مختلف بودند. اما در مورد هر نوشتن لئونید اندریف فکر نمی کنم، زیرا طراحی کاملا مشغول بود. او یک نقاش حرفه ای تبدیل شد از اورل هیچ مدرسه هنر بود، اما توانایی رسم همان زمان خوب برای تغذیه خانواده اش - او 11 روبل برای یک پرتره پرداخت شد. سال پس از مرگ نویسنده کار خود را آغاز کرد به نمایشگاه در نمایشگاه های بین المللی، همراه با شاهکارهای استادان نقاشی، معاصران خود.

از سنت پترزبورگ به مسکو

سپس بیوگرافی لئونید اندریف خواهد شد که برخی از زمان در ارتباط با شهرستان در رودخانه Neva وارد دانشگاه متروپولیتن در بخش فقه است. اما به زودی پدرش فوت کرد، و خانواده در چنین شرایطی تنگ، که اغلب به حال همه آنها را از گرسنگی مردن می شود. به طور طبیعی، در شرایط زمانی که بر روی شانه های خود را زمین بگذارند این نگرانی، نویسنده آینده کاملا غیر سیاسی بود. پس از ترک پایتخت، خانواده به دانه مسکو، جایی که اندریف با گذشت زمان، من باید بگویم نقل مکان کرد، بسیار با موفقیت فارغ التحصیل از گروه مکاتبات از دانشگاه مسکو، با حق کار در حرفه های حقوقی. هر چه بیشتر او به مدت پنج سال مطالعه قرار گرفت.

عاشقانه و احساسی

او می تواند زندگی بدون عشق تصور نیست - آن را به تصریح می کند که این مرد خوش تیپ قابل توجه با ویژگی های ظریف زنان را دوست داشت و او آنها را با شور و حرارت را دوست لازم است. و اتفاقا من خودکشی بود: تمام زندگی خود را به او سه تلاش برای فرار از زندگی ساخته شده است - که در جوانی و حماقت خود را در 16 سال بین ریل (تقدیرگرا) حل و فصل، و سپس خود را در قلب دوست دختر امتناع به ازدواج با او به گلوله بست. در واقع، این دومین تلاش و نقص قلبی و مرگ زودرس منجر شده است.

داستان برای اولین بار به رسمیت شناخته شده

آغاز کار ادبی خود را نویسنده لئونید Andreyev مربوط به 1898. این زمانی است که "پیک"، که در آن او به دست آورده نوشتن تبلیغات طولانی، مقالات ویژگی و یادداشت های دیگر، منتشر شده اولین داستان خود را، "Bargamot و Garas'ko". در روشن، استعداد اصلی این واقعیت است که بلافاصله پس از اولین داستان نویسنده توسط خوانندگان، منتقدان و ماکسیم گورکی، که بلافاصله او را به جامعه "دانش" دعوت کرد و با تمام جهان نویسنده آشنا دیده می شد است. در L. N. Andreeve صحبت کرد، و هنگامی که در سال 1901 او داستان خود را منتشر "روزی روزگاری،" او معروف شد، دوست داشت، پذیرفته شده است.

محبوبیت باور نکردنی

لئونید آندریو، که در حال حاضر به زندگی جدایی ناپذیر تنها با فعالیت های نوشتن همراه است، نویسنده فوق العاده محبوب بود. زمانی بود که او در پشت ترک در محبوبیت نه تنها Veresaeva و بونین، اما گورکی بود وجود دارد، و هزینه های او از کوره در رفته بود. با توجه به نوه خود، او 5 روبل در طلا در هر خط (خط به خط در روسیه، تنها به این دلیل به پرداخت او) پرداخت شد. در داخل پرانتز آن گزارش شده است که مرغ پس از آن هزینه 14 سنت. لئونید Andreyev زبان ادبی با شکوه، داستان غیر معمول، نثر او قطاری. آثار خیره کننده از "یهودای اسخریوطی"، "فکر"، "زندگی Vasiliya Fiveyskogo"، داستان "او" که معاصران به نام یک شاهکار از روسیه گوتیک - هر یک از کار خود را به نگاه به جلو به، خواندن و بازخوانی، مورد بحث قرار گرفته در همه جا.

سرسخت ضد شوروی

خلاقیت لئونیدا آندروا تقریبا به نسل حاضر ناشناخته است. خواننده شوروی آن را تا '60 نمی دانم، و به سرزنش «SOS» - درخواست تجدید نظر به رهبران غربی به صرفه جویی در روسیه را از بلشویکها. این را نمی توان بخشید. شاید در آینده ای نزدیک که تغییر خواهد کرد، چرا که برخی از داستان های این نویسنده در برنامه درسی مدرسه. روشن، تاب طرح غیر منتظره، به خوبی در زبان روشن خروجی محصول از این نویسنده درخشان نوشته شده به بالای عصر نقره ای از ادبیات روسیه. هر یک از فرزند خود را به طور کامل آن است که سخت به نام برخی از آنها اوج خلاق است. شاید کسانی که می شود رمان "خاطرات شیطان"، آن است که آیا به پایان رسید. ناراضی شیطان آندریو، دور دور انگشتش مردم که تبدیل به دقیق و فطرت آن را سزاوار همدردی از خوانندگان و همدردی صادقانه. با این حال، "آینه انقلاب روسیه" در مورد لئونید اندریف تکرار disparagingly، اما تحسین از نویسنده این کاهش نمی شد.

یک نوع از مهاجرت

بر خلاف هر کس دیگری در کار خود، LN اندریف در زندگی بود به اندازه کافی برای کسی مانند. او در هر جامعه سرآمد بوده اند. Veligorodskaya الکساندر، که به عنوان یک نتیجه از تب بعد از زایمان فوت کرد - اولین همسر او خواهر زاده تاراس شوچنکو vnuchatnaya بود. همسر دوم و آنا Ilinichna Denisevich، که اولین و تنها وزیر ادبی او بود. پس از ازدواج با تمام خانواده بزرگ به خانه خود نقل مکان کرد، در روستای فنلاندی Vammelsu خریداری شده است. 1916-1917 سال اندریف در سن پترزبورگ برگزار شد، اما انقلاب اکتبر شکست خورده را به شدیدترین لحن ممکن است. او به فنلاند، که به زودی دور از روسیه شکست بازگشت. نویسنده داستان های شگفت انگیز از جمله در نزد شخص خود "هفت به دار آویخته شدند" و "خنده سرخ"، به عنوان ایلیا رپین، اتباع خارجی تبدیل شد.

به سوی خانه محدود

لئونید Andreyev، یک بیوگرافی کوتاه است که در واقع بسیار کوتاه، مانند، در واقع، زندگی ... نویسنده در سن 48 از بیماری قلبی درگذشت. او در خانه مرگ نیست، و در F. N. Falkovskogo یک دوست. مرگ رخ داده است 1919 سپتامبر 12. او در Marioka خاک سپرده شد. با این حال، در سال 1956 تولید شده تدفین اجساد بر روی "اسکله Literatorskie" - منطقه در گورستان ولکوف در لنینگراد. فرزندان نویسنده در پاریس زندگی، امریکا، و برخی - در مسکو، به بازگشت به که مایل به کمک است کلیمنت ووراشیلوف.