فرانسیسکو گویا: تصاویر. فرانسیسکو گویا: بیوگرافی

فرانسیسکو گویا (1746-1828) یک هنرمند اسپانیایی است که در تاریخ کشور خود به عنوان یک نقاش بزرگ وارد شده است، انکار پایه های کلاسیک و تصویری از جوهر انسانی خود را در نور واقعی و دردناک، با همه کمبودهای و ناهنجاری ها.

فرانسیسکو گویا: پرتره هنرمند

چهره ای غم انگیز، کمی پف کرده، نگاهی عمیق به ذهن متفکرانه، محتاط و پر از سارکاسم، که به شدت از زیر ابروهایش نگاه می کند، یک سر بزرگ است - به طوری که در خود پرتره، بیننده هنرمند را می بیند. این او در زندگی بود - کارشناسی ارشد قلم مو، یک مرد خسته، ذهن خود را بسیار تغییر داد و اساسا واقعیت های وجود افراد عادی را درک کرد. گویا به آرامی و با دقت به دنیای اطرافش نگاه کرد، دروغ غالب در او را دید، حماقت، ریاکاری، خرافات، که، خشمگین است، در آثار او اثر می گذارد. نقاشیهای فرانسیسکو گویا یک تظاهرات با صدای بلند در جامعه با نقاط ضعف و ضعف آن است.

در زندگی، یک اسپانیایی با استعداد در خارج از کشور شناخته نشده بود. برای بقیه جهان در اواسط قرن نوزدهم توسط رمانتیک های فرانسوی کشف شد که علاقمند به فانتزی سازی آثار او بودند. ارزیابی خلاقیت گویا بارها تغییر کرده است. برای خبرچینان معاصر زیبایی، او نه تنها خالق تصاویر است که با فانتزی خود را تحت تاثیر قرار می دهد، بلکه یک استاد بزرگ هنر واقعی است. عکسهای فرانسیسکو گویا یا قبول یا قبول نکنید در هر صورت تماشاگر بی تفاوت باقی خواهد ماند.

کار اولیه هنرمند

جوانان اسپانیایی خود را در جوانی خود، با حداکثر سازی جوانان، به نوبه خود به شعر شگفت انگیز از سبک فردی در حال ظهور - سبک فرانسیسکو Goya. تصاویر ساخته شده توسط او، به طور کامل جادویی از قلم مو، آگاه از قدرت خود و لذت بردن از آن. کار "چتر" - نمونه ای از کار اولیه کار هنرمند - جذابیت چشم با بازی رنگ، هر ضربه، لطافت انعطاف پذیر یک زن، تغییرات رنگی آبدار و رنگی پالت رنگ، نور افسانه و ترکیبات تقریبا موسیقی است. تسلط بر این آفرینش (تاپس های اولیه گویا) کاملا واضح است، جو هنوز هم بی روح است، مثل سال های جوان استاد اسپانیایی. داستان های مربوط به جوانان گویا بیشتر شبیه افسانه های هیجان انگیز است که شخصیت اصلی او است. در زاراگوزا، به دلیل مبارزه در جشنواره کلیسا، که هنرمند بود، یک هنرمند جوان توسط Inquisition شکار شد. در مادرید، فرانسیسکو با یک چاقو در پشت یافت و خونریزی از طریق اسپانیا همراه با گاو نر. گم شد. در ایتالیا - کشوری که نقاش برای چندین سال مهارت های نقاشی خود را از بین برده بود، به گنبد کلیسای سنت پترس برده شد و آرامگاه سیسیلیا را برداشت Metellus

تصاویر فرانسیسکو گویا: نگاهی به دنیای درونی جامعه

فرانسیسکو گویا یک مجموعه قابل توجه از املاق "Caprichos" (1773-1797) ایجاد کرد که شامل 83 اثر است که بهترین روح آزادی و واقعیت را بیان می کند که او به طور خلاصه و دقیق توضیح داد: "جهان یک جادوگری است که در آن هر کس فریب می دهد، آنها واقعا چه کسانی هستند هیچکس خودش را نمی شناسد. " فرانسیسکو خوزه د گویا که نقاشی های شما را مدت ها پیش به آن فکر می کند - یک مرد که می تواند زندگی روزمره عمیق تر را از طریق آثار بشری خود بگذراند، ابتدا سر و صدای روزافزونی از زمان های مدرن را فرا می خواند، تلاش می کند تا علیه همه دروغ ها و به دنبال پایه ای برای آینده ای بهتر باشد اشخاص خود

فرانسیسکو گویا توسط اشرافی ترین اشراف اسپانیایی اسپانیا حمایت شد. او عضو آکادمی هنر سلطنتی، و سپس معاون وی شد، و بعدا مدیر بخش نقاشی. در سال 1786 فرانسیسکو گویا نقاش نقاش بود.

فرانسیسکو گویا: نقاشی معروف

نقاش پرتره روشن، که در دهه هجدهم قرن هجدهم شهرت رسمی خود را در این ژانر به دست آورد، در سال 1792 فرانسیسکو گویا به شدت بیمار شد و به ناشنوایی کامل منجر شد. در طول این دوره دشوار بود که تنها پناه برای او هنر بود. هنرمند شروع به اجتناب از مردم کرد، به طور کامل خود را کنار گذاشت، ادامه دادن به نوشتن پرتره.

اولین عکسهای فرانسیسکو گویا در این ژانر مراسم ("چارلز سوم در شکار") بود، با گذشت زمان آنها سبک و دلپذیر را در رابطه با مدل ها (Marquise Anna Pontejos، Family of the Duke of Osuna) به دست آوردند. دیدگاه جدیدی از واقعیت هنرمند و رویکرد انتقادی او به آن در کارهای بعدی کارشناسی ارشد نشان داده شده است. به عنوان مثال، "پرتره خانواده سلطنتی" (1800)، چارلز IV با خانواده اش، چهره های سرسخت و متکبر را نشان می دهد که هنرمند حتی سعی نمی کرد آن را به خود جلب کند. کارشناسی ارشد به طور قابل ملاحظه ای ظاهر خفقان، فقر معنوی و ناچیزی از نخبگان حاکم را تحویل می دهد، و مخفی ناپذیر خود را برای پادشاهان اسپانیا نمی گذارد.

فرانسیسکو گویا از سال های وحشتناک اشغال اسپانیا توسط نیروهای ناپلئونی جان سالم به در برده است و شاهد قتل عام مظنونان مهاجم بر غیرنظامیان است. این رویدادهایی بود که به عنوان پایه ای برای ایجاد چنین آثاری به عنوان "تیراندازی در شب 2 تا 3 مه 1808"، "2 ممنوعیت شورش در پورتا دل سل" خدمت کرد.

گویا تا آخرین روز کار کرد. یکی از کارهای نهایی او یک پیرمرد بر روی عصا بود که امضای آن بود: "من هنوز یاد می گیرم". هنرمند از زمان فلج، در دوره تولد جامعه و فرهنگ جدید، درگذشت . با گذشت دو قرن، دیدگاه کاملا جدیدی از دنیای اطراف، رد شدن از ممنوعیت ها و توهمات قدیمی، گویا با اطمینان بسیار توانست در همه کارهایش پیچیدگی و تناقض زمان خود را به کار خود منتقل کند.