انتقال به برنامه ریزی بازار این شرکت به عنوان یک عامل توسعه

توزیع کنترل شرکت های بزرگ وابسته به ویژگی نسبی است عوامل تولید، تشکیل یک شرکت به عنوان یک شرکت و در مورد نحوه طرح ساخته شده شرکت می باشد. در حالی که هر دو سرمایه فیزیکی و یا بخش قابل توجهی از تقریبا همیشه نشان دهنده سرمایه گذاری خاص، دیگر عوامل تولید به یک درجه بیشتر یا کمتر به تخصص، تی می باشد. E. تبدیل خاص، بسته به عوامل متعددی، که شامل، برای مثال، ویژگی های تکنولوژیکی فرایند تولید، ساختار اطلاعات شرکت، فرهنگ سازمانی، طرح بازاریابی، دولت از بازار عوامل تولید مربوطه، حضور منافع را مکانیزم عوامل خاص stavschikov نیست صاحبان شرکت، و غیره. N.

با توجه به توانایی عوامل اقتصادی برای نفوذ در روند سیاسی، ما می توانیم فرض کنیم که برنامه ریزی بازاریابی در انتخاب تامین کننده منابع مالی و سازمان روابط با آنها، مدیریت شرکت خواهد شد به کارگردانی برای اطمینان از منافع خود، از جمله با اثر گذاشتن بر مقامات نظارتی و قانونی هنجار.

بر اساس این فرض، اجازه دهید ما مختصات از اقتصاد روسیه و شرکت های روسی در نظر بگیرید.

از جمله ویژگی های مشخصه از اقتصاد شوروی، که تا حد زیادی به اقتصاد روسیه به ارث برده، آن را عجیب و غریب و منحصر به فرد در اندازه و صنعت از عدم تعادل ساختاری، برنامه ریزی مرکزی این شرکت بود. تمام این موارد بوروکراتیزه مدیریت صنعتی، مساوات طلبی، فقدان مکانیسم های موثر برای تحریک کارگران. شاید، تقریبا همه در اواسط 80s روشن شد و به بیهودگی چنین مسیر توسعه است. نیاز به یک تحول عمیق است که هر دو در سطح خرد، که در آن برنامه ریزی کارشناسی ارشد این شرکت بوده است، و در سطح کلان، که بدان معنی است که تحول ساختاری اقتصاد به عنوان یک کل. اما از سازماندهی مجدد ساختاری اقتصاد است چالش بسیار بلند پروازانه که مملو از ثبات سیاسی، که در این کشور وجود ندارد بوده است. این تعجب آور نیست که نویسندگان این اصلاحات ترجیح به تمرکز بر روی سمت رسمی از اصلاحات روابط مالکیت، امیدوار است که آن را تبدیل به یک کاتالیزور برای تغییر ساختاری است.

نتیجه این رویکرد شده است در حال توسعه تضاد بین پارامترهای ساختاری اقتصاد کشور و تلاش برای "ارنج زدن" گذار به فعالیت های برنامه ریزی بازار از سرمایه گذاری. این در بخش های با بالاترین سطح از انحصار برجسته شد، بسیار تخصصی، فن آوری عقب مانده. واقعیت این است که سرمایه انسانی از این شاخه در واقع دارای شخصیت یک عامل خاص از تولید است. ختم تعامل آن با عوامل دیگر، از بسته شدن بنگاه ها به این واقعیت که اکثریت کارگران قادر نخواهد بود برای پیدا کردن کار منجر شود، پس از آن وجود نخواهد بود قادر به تحقق بخشیدن سرمایه انسانی است. در همین حال، دخالت این کار تامین مالی ممکن است تنها اگر از استقرار کننده کنترل سرمایه بر آنها، و تجدید ساختار عمیق بیشتر، به عنوان در وضعیت فعلی خود، این شرکت نمی تواند سودآور است.

در این مورد، دولت ناگزیر نیاز به گرفتن نقش میانجی اصلی در اقتصاد برای جبران عواقب منفی از تحریف ساختار اقتصاد و جریان های مالی در آن، به تحریک انتقال به یک استراتژی توسعه بازار مدرن است.