الکساندر سولژنیتسین: کالا، شرح مختصری

یکی از نویسندگان قرن XX، که امروز کار است علاقه خاصی به محققان، الکساندر سولژنیتسین است. آثار این نویسنده در درجه اول در جنبه اجتماعی و سیاسی مورد بررسی قرار. تجزیه و تحلیل از آثار سولژنیتسین - موضوع این مقاله است.

موضوع کتاب

خلاقیت سولژنیتسین - تاریخ مجمعالجزایر گولاگ است. ویژگی کتاب های خود را در تصویر انسان برای مقابله با نیروهای شیطانی. الکساندر سولژنیتسین - کسی که از طریق جنگ رفت، اما در پایان او را برای دستگیر شد "خیانت" او یک اثر ادبی خواب و می خواستم برای کشف تا آنجا که ممکن تاریخ انقلاب، به دلیل آن است که در اینجا به دنبال الهام بخش است. اما زندگی دیگر موضوعات خود را انداخت. زندان ها، اردوگاه ها، تبعید و بیماری علاج ناپذیر است. سپس درمان معجزه آسا، شهرت جهانی. و در نهایت - اخراج از اتحاد جماهیر شوروی.

بنابراین، آنچه سولژنیتسین را نوشته است؟ آثار این نویسنده - یک راه طولانی برای بهبود وضع خود. و آن داده شده است تنها زمانی که یک تجربه زندگی بزرگ و سطح فرهنگی بالا وجود دارد. این نویسنده است که همیشه یک کمی از زندگی. او به نظر می رسید به خود و دیگران را از چند دور.

الکساندر سولژنیتسین یک راه طولانی را پیموده است. او را دیدم جهان، رسیدن به آن، فرد دارای شانس کمی برای زنده ماندن، هر دو جسمی و روحی. او جان سالم به در. علاوه بر این، این می تواند در کار خود را منعکس کند. با تشکر از کتاب هدیه ادبی غنی و نادر تبدیل شدن به اموال مردم روسیه، که سولژنیتسین ساخته شده است.

آثار

این لیست شامل رمان زیر، رمان و داستان کوتاه:

• "یک روز ایوانا Denisovicha."
• "ماترونا".
• "حادثه در ایستگاه Kochetkova."
• "Zakhar ها Kalita".
• "جوانان".
• "همه همین است."
• "مجمعالجزایر گولاگ."
• "دایره اول".

قبل از انتشار برای اولین بار از آثار او بیش از دوازده سال در آثار ادبی سولژنیتسین. آثار ذکر شده در بالا - تنها بخشی از میراث خود را. اما این کتاب هستند که باید برای هر فرد برای آنها Russian زبان مادری خود است به عنوان خوانده شده. موضوع آثار سولژنیتسین در وحشت از زندگی اردوگاه متمرکز نیست. این نویسنده، مانند هر کس دیگری در قرن XX، قادر به تصویر کشیدن یک واقعی بود شخصیت روسی. شخصیت، هدف قرار دادن مقاومت خود را بر اساس برخی از بینش طبیعی و عمیق به زندگی است.

یک روز در زندگی یک زندانی

موضوع اردوگاه نزدیک به انسان شوروی بود. ترین هیولا در آن است که آن را به بحث در مورد ممنوع بود. علاوه بر این، حتی پس از سال 1953 اجازه نداد ترس به مورد فاجعه ای که در هر خانواده سوم رخ داده صحبت می کنند. آثار هنری سولژنیتسین "یک روز از ایوانا Denisovicha" به جامعه به ارمغان آورد یک اخلاق خاص، جعلی در اردوگاه. در هر وضعیت فرد تبدیل به نه، او باید شأن و منزلت خود را فراموش نکنید. Shukhov - قهرمان داستان سولژنیتسین - هر روز زندگی اردوگاه و تلاش برای زنده ماندن. اما کلمات از زندانی قدیمی، او هنوز هم در سال چهل و سوم را شنید، به روح غرق شده "درگذشت کسی است که کاسه از licks."

سولژنیتسین در داستان ترکیبی از دو نقطه نظر: نویسنده و قهرمان. آنها متناقض نیست. آنها برخی از ایدئولوژی مشترک دارند. تفاوت در آنها - که عموما و وسعت از مواد است. دستیابی به افکار تمایز از قهرمان و استدلال نویسنده نتواند به سولژنیتسین توسط وسیله سبکی.

"ایوانا Denisovicha،" نویسنده به ادبیات یک روستایی ساده روسیه بازگشت. قهرمان سولژنیتسین زندگی می کند، با تکیه بر حکمت عامیانه ساده، بدون فکر بیش از حد لازم، و انجام refleksiruya است.

توسط ایوان دنیسوویچ بود خوانندگان بی تفاوت از "دنیای جدید" مجله ادبی باقی نمی ماند. داستان انتشار تولید رزونانس در جامعه است. اما قبل از ما به صفحات نشریه، آن را تا به حال به تصویب یک مسیر دشوار است. در اینجا نیز، ماهیت ساده از روسیه به دست آورد. نویسنده خود در زندگینامه خود استدلال کرد که "ایوان دنیسوویچ" در چاپ بود، چرا که سردبیر "دنیای جدید" هیچ یک دیگر از یک مرد مردم بود - الکساندر Tvardovsky. و انتقاد اصلی از کشور - نیکیتا خروشچف - علاقه مند ". زندگی در اردوگاه از طریق چشم از یک مرد ساده"

صالح Matrona

نجات بشریت در شرایطی که کمتر به درک، عشق، از خود گذشتگی است ... این مشکل خطاب از کار سولژنیتسین "ماترونا" است. قهرمان داستان - یک زن تنها، اشتباه گرفته شده توسط شوهرش، دختر خوانده، همسایگان، با او در کنار نیم قرن زندگی می کردند. Matrona اموال انباشته نیست، اما به صورت رایگان کار می کند از سوی دیگر. او هر کسی عصبانی پنهان نیست و به نظر می رسید همه شرارت که در پی تخریب روح از همسایگان خود را نمی بینم. این مردم مانند Matrona است، در نظر نویسنده، و روستا و شهرستان ها، و تمام سرزمین ما نگهداری می شود.

نوشتن داستان

پس از تبعید، سولژنیتسین تقریبا یک سال در یک روستای دور افتاده زندگی می کردند. او به عنوان معلم کار کرده است. من یک اتاق از یکی از ساکنان محلی، که نمونه اولیه از قهرمان "ماترونا" داستان شد اجاره. داستان در سال 1963 منتشر شد. این کار بسیار هر دو خوانندگان و منتقدان استقبال مینماید. سردبیر "دنیای جدید" توسط A. Twardowski گفت که زن بی سواد و ساده به نام Matrona علاقه از خوانندگان به دست آورده با توجه به جهان معنوی غنی آن است.

در اتحاد جماهیر شوروی، همه دو داستان می تواند سولژنیتسین منتشر می شود. آثار "اول دایره"، "مجمعالجزایر گولاگ" برای اولین بار در غرب منتشر شد.

پژوهش هنری

در کار خود سولژنیتسین ترکیب مطالعه واقعیت و رویکرد نویسنده. کار بر روی "مجمعالجزایر گولاگ"، شواهد بیشتری از دو صد نفر مورد استفاده قرار سولژنیتسین. آثار زندگی در اردوگاه و ساکنان نه تنها در تجربه خود را بر اساس sharashka. در حالی که خواندن رمان «مجمعالجزایر گولاگ" گاهی اوقات نمی فهمید چه در آن است - یک اثر هنری یا یک کار علمی؟ اما فقط آمار ممکن است در نتیجه از مطالعه است. تجربیات خود و داستان از دوستان اجازه سولژنیتسین به طور خلاصه تمام مواد او جمع آوری کرده بود.

اصالت از رمان

"مجمعالجزایر گولاگ" است از سه جلد تشکیل شده است. هر نویسنده ارائه دوره های مختلف در تاریخ اردوگاه. در نمونه ای از موارد فردی، دستگیری این فن آوری از تحقیقات را ببینید. پیچیدگی که با کارکنان سازمان مشغول به کار در لوبیانکا، شگفت انگیز است. متهم یک فرد از آنچه که او انجام داد، مقامات امنیتی ساخته شده یک سری از دستکاری پیچیده است.

نویسنده می سازد احساس خواننده در محل زندانی اردوگاه. رمان "مجمعالجزایر گولاگ" - رمز و راز است که جذب و می کشد. آشنایی با روانشناسی انسان، ترس مداوم مثله شد و ترور، به شکل خوانندگان پایدار تنفر از رژیم توتالیتر در تمام مظاهر آن است.

مرد تبدیل به یک باهم، فراموش در مورد اصول اخلاقی، سیاسی و زیبایی. تنها یک هدف - برای زنده ماندن. به خصوص ترسناک تغییر در روح و روان یک زندانی، در آرمان گرا، ایده های بلند از جای خود را در جامعه به ارمغان آورد. خشونت و unscrupulousness انسان به جهان تقریبا غیر ممکن است، به او نه - پس من شکستن برای همیشه.

در زیر زمینی ادبی

برای سال های بسیاری، سولژنیتسین آثار او ایجاد شده، و پس از آن به آتش کشیدند. محتوای نسخه های خطی نابود تنها در حافظه خود ذخیره می شود. جنبه های مثبت فعالیت های زیرزمینی برای نویسنده، با توجه به سولژنیتسین، در این واقعیت نهفته است که نویسنده از تاثیر سانسور و سردبیران آزاد. اما پس از دوازده سال از داستان های کوتاه نوشتن مداوم و رمان، که بی نام باقی مانده، کار تنها شروع به او را خفه. لئو تولستوی یک بار گفت که یک نویسنده باید کتاب های خود را در طول عمر خود منتشر نمی کند. از آنجا که آن غیر اخلاقی است. سولژنیتسین ادعا کرد که کلمات از آثار کلاسیک بزرگ می تواند موافق است، اما هنوز هم نیاز به انتقاد از هر نویسنده.