مشکل واقعی

با توجه به مفهوم ماتریالیسم دیالکتیک دانش بشری است که به عنوان یک نتیجه به دست آورد تفکر انتزاعی، تفکر زندگی و تست شده در عمل، آنها قابل اعتماد است. لازم به ذکر است که مفهوم اساسی حقیقت به نظر فلاسفه مختلف. با این حال، تنها ماتریالیسم دیالکتیک می تواند توجیه هدف برای قابلیت اطمینان از این دانش فراهم می کند.

مشکل از حقیقت در علم است در هر دو طرف دیده می شود.

در مرحله اول، آن را برای ایجاد آن است که آیا وجود دارد لازم است. به عبارت دیگر، آیا محتوای در نظر انسان، که در فرد بستگی ندارد وجود دارد.

اگر آن را می گیرد، در این مورد این است که آیا در فاز ارائه حقیقت عینی وجود دارد؟! به عبارت دیگر، آن است که آیا شامل مطلق (فاز) بیان و یا رخ می دهد تنها تقریبی، بیان نسبی.

مشکل از حقیقت در نظریه ایده آلیست منعکس شده است. آنها معتقدند که دانش بشری وابسته به موضوع، این ایده از روح مطلق است.

برای مثال، برای آرمان گرا حقیقت مشکل بال Machist به ایدئولوژی و سازماندهی فرم از تجربه انسانی کاهش می یابد. بنابراین، عینی به "اعتبار" منجر می شود. در این مورد، مشکل حقیقت این است که نمی توان آن را عینی و مستقل از بشریت است. شما می توانید و برخی از آموزه های دینی به مفهوم. Machists تار خط بین دگم مذهبی و علمی، از زمانی که اولین و امروز می تواند به عنوان "اشکال ایدئولوژی" عمل می کنند.

عملگرایان در روح از Machians استدلال. برای پراگماتیست حقیقت آن همه "برای اهداف عملی مفید است." است

قوانین هدف از اندیشه، جامعه و طبیعت وجود دارد. با توجه به مفهوم امانت علم مدرن به حقیقت عینی ادعا نیست. با این حال، هیچ شناخت دوم از اول وجود دارد. بنابراین، جهان بینی علمی است که نزدیک به حقیقت عینی مربوط می شود. به عنوان یک نتیجه، آن جهان بینی ایده آلیستی را نابود کرد.

مشکل این است که حقیقت ماتریالیسم دیالکتیک حل شده است. این روند، به رسمیت شناختن «عینی»، نشان می دهد با مشتقات جزئی، دانش خود را تدریجی. در هر دوره از دانش تاریخ محدود است. با این حال، این مرزها نسبی و تقریبا به طور مداوم مطابق با دستاوردهای علمی و فنی گسترش هستند. با توجه به این واقعیت است که توسعه دانش - یک فرایند مداوم است و دانش بشری ناقص، ناقص و نسبی است.

بنابراین، ماتریالیسم دیالکتیک نسبیت حقیقت به رسمیت می شناسد، اما تنها در حس نبودن دانش در یک منطقه خاص در یک لحظه خاص. نسبیت است که به علت تغییر عمدتا ابدی و بی پایان و توسعه در جهان است. در همان زمان توسعه و تعمیق دانش بشر در مورد جهان است.

فکر انسان قادر به دادن حقیقت مطلق است. به آن منجر به قبول وجود جهان است. دانش مطلق در همه علوم است. تا آنجا که به دانش بشری هدف این است که، پس از آن "دانه مطلق است."

با توجه به جهت ماتریالیسم دیالکتیک هیچ حقیقت انتزاعی وجود دارد. این است که همیشه بتن می باشد.

نسبی و مطلق حقیقت - دو جزء از حقیقت عینی. آنها در درجه ای از دقت، کامل بودن متفاوت است. هر ذره در حال حاضر هدف مطلق است. در این مورد، از مجموع مطلق کثرت نسبی، که باز می شود به طور مداوم در حال توسعه فن آوری و علم است. محدودیت دانش در حال گسترش به لطف اکتشافات جدید.

آن را می گیرد به طور مداوم به روز رسانی، تکمیل حقیقت است. بنابراین، آن است که همه درست تر، و به طور کامل نشان دهنده جوهر از جهان مادی بی نهایت است.