مشکل از knowability از جهان و ارتباط آن

مشکل از knowability جهان یکی از مسائل کلیدی در معرفتشناسی است. بدون راه حل آن نه می تواند تعیین ماهیت دانش و دامنه آن و یا الگوهای یا روند در فعالیت های ذهنی انسان است. با هم با آن معمولا سوال در مورد آنچه که نگرش ما این اطلاعات را به واقعیت جمع شده اند، و معیارهای قابلیت اطمینان چه افزایش می دهد. بنابراین، یکی از مسائل اصلی، که برای هزاران سال به بلند شدن در مقابل فلاسفه، این است که چگونه آن را نشان دهنده این واقعیت دانش ما، و اینکه آیا آن آگاهی ما را به یک تصویر مناسب از محیط زیست ما در دولت است.

البته، مشکل از knowability از جهان در فلسفه است یک راه حل کامل و منحصر به فرد دریافت نکرده اند. به عنوان مثال، لاادری گری به شدت (و یا حداقل در یک حس خاص) را انکار می کند که ما قابل اعتماد می تواند درک ماهیت ماهیت و خودمان فرآیندهای. این به این معنا نیست که مفهوم فلسفی دانش را رد در اصل. به عنوان مثال، یک متفکر برجسته مانند امانوئل کانت، بسیاری از آثار این مشکل اختصاص داده شده است، و در پایان، من به این نتیجه رسیدند که ما فقط می توانیم درک پدیده، و نه چیزی بیشتر است. جوهر از همه چیز دور از دسترس ما است. در ادامه ایده های خود را، فیلسوف دیگر، هیوم پیشنهاد آن است که حتی در مورد پدیده ها، و در مورد احساسات خود ما به عنوان هیچ چیز دیگری به ما داده است به درک نیست.

Knowability از مشکلات جهان از منکر وجود خدا، در نتیجه می توانید به بیانیه کاهش می یابد که ما را دیده اند و ما باید تجربه تنها صورت ظاهر و ماهیت واقعیت را از ما سرپناه. من باید که در نهایت این پایان نامه می گویند، بنابراین هیچ کس را تکذیب کرد. در قرن هجدهم، در "نقد عقل محض" خود کانت مطرح این سوال که چه ما می توانیم به طور کلی و چگونه مطمئن شوید، و از آن زمان باقی مانده است تقریبا همان حال حاضر به عنوان در آن زمان. البته، ما می توانید از سرزنش منکر وجود خدا این است که آنها مقدار کل دانش ما به یک فعالیت صرفا ذهنی است، که نه تنها تجزیه و تحلیل محیط زیست، چگونه به انطباق با آن را کاهش دهد. همان کانت دلیل چیزی است که ما مانند قالب، که در آن کودک در یک جعبه ایمنی بازی نامیده می شود. تمام آنچه که ما را، و سپس مغز ما دسته تعیین شده دریافت می کند. بنابراین، ما به احتمال زیاد خود را ساخت یک شی است که در حال تلاش به درک.

مشکل از knowability از جهان، یا نه، غیر قابل فهم در آن، هنوز هم دارای علاقه زیادی برای دانشمندان. فیلسوفان پراگماتیست می گویند که فعالیت ذهنی ما صرفا ماهیت فایده و ما "را" از این واقعیت است که کمک می کند تا برای زنده ماندن. نظریه هلمهولتز جالب این است که ما به سادگی شخصیت ها، پشتیبانی می کند و شخصیت ایجاد می کنند و آنها آن یا مفاهیم دیگر برای راحتی خود را دارند. پوانکره ریاضیدان معروف، به عنوان نویسنده از "فلسفه زندگی" برگسون، توافق میان خود که ذهن ما می تواند روابط خاصی بین پدیده کنند، اما قادر به درک ماهیت خود هستند.

مشکل از knowability از نگرانی جهان و فیلسوفان مدرن است. خالق نظریه معروف تأیید و «تحریف» کارل پوپر دانشمندان خواست تا محتاط تر و می گویند که ما نوعی از حقیقت عینی در دسترس است، اما تنها پذیرفتنی نیست. دانش به ما انعکاس کامل از واقعیت را، و می تواند در بهترین درخواست ها و نیازهای فایده فرد خدمت می کنند. حریف به همان اندازه مشهور او، هانس گئورگ گادامر گفت که این همه تنها به علوم طبیعی و ریاضی، که حقیقت باز نمی اعمال می شود. در حالت دوم تنها در زمینه "علم روح"، که یک درک کاملا متفاوت از معیارهای برخوردار امکان پذیر است.

با این وجود، حتی اکثریت دانشمندان هنوز هم احتمال دستیابی به واقعیت به رسمیت می شناسد، و مشکل از knowability از جهان به سادگی قبل از آنها می ایستد به عنوان پرسش از ماهیت چیزی و چگونه ما یاد بگیرند. همچنین یکی دیگر از نقطه نظر است که بیشتر برای ما آشنا به عنوان فلسفه ماتریالیستی تقسیم شده است. به گفته او، منبع دانش است یک واقعیت عینی، که کم و بیش به اندازه کافی در مغز انسان منعکس شده است. این فرایند در اشکال منطقی ناشی از عمل رخ می دهد. این نظریه معرفت شناختی تلاش می کند تا از نظر علمی اثبات توانایی مردم به جمعی خود آگاهی از حقیقت تصویر از واقعیت است.