شکست بازار و نقش دولت در توسعه اقتصادی

شکست بازار یک نتیجه از نقص از ابزار بازار و موسسات است. در این مورد، ناتوانی از این مولفه به طور رضایت بخشی حل مسائل اجتماعی و اقتصادی که برای جامعه مهم وجود دارد. اگر به هر دلیلی عناصر ضروری مکانیزم بازار در محل کار در حالت مستقل از بهره وری اجتماعی فراهم نمی کند، در این مورد است که یک ضرورت دخالت دولت در اقتصاد وجود دارد. درباره تجارت شکست می گویند که اگر آنها منجر به تخصیص منطقی و استفاده از منابع است.

شکست بازار مانعی بر سر راه که اجازه نمی دهد که اقتصاد برای دستیابی به کارایی اجتماعی است.

به عنوان یک قاعده، چهار موقعیت ناکارآمد است. آنها به شکست بازار اشاره می کنند. این خدمات عبارتند از ناقص انحصار (نامتقارن) اطلاعات، کالاهای عمومی، خارجی.

لازم به ذکر است که بازار نمی توانید به یک اجرای عمومی منجر شود اگر فعالیت برخی از مصرف کنندگان و تولید کنندگان است تاثیر بر وضعیت امن از دیگران است. هنگامی که این اثر مثبت است، پس از آن منافع خارجی وجود دارد. اگر تاثیر منفی است، پس از آن هزینه های خارجی تولید می شود. آنها، به نوبه خود، با تولید هر همراه است. هزینه های اجتماعی عبارتند از هزینه های خصوصی و اثرات خارجی تولید.

معمولا زمانی که وجود دارد یک شکست بازار در رابطه اقتصادی در حال ورود به یک دولت است. حل مشکل است که با استفاده های مختلف انجام شده است. بنابراین، دولت انجام سیاست ضد انحصار، تولید کالا دارای اثرات جانبی منفی را محدود میکند. هنگامی که این کار انجام شود برای تحریک تولید و مصرف کالاها اقتصادی، دارای اثر مثبت.

این مناطق فعالیت دولت است تا حدی مرز پایین، مطابق با آن را دخالت دولت در بازار با این حال، امروز دولت بیشتر کارکردهای اقتصادی و قادر به از بین بردن موثر تر شکست بازار است. می توان در میان توابع اصلی دولت اشاره شد، موارد زیر است: معرفی مزایای بیکاری، توسعه زیرساخت ها، ایجاد انواع مختلفی از کمک هزینه و حقوق بازنشستگی برای شهروندان نیازمند و دیگران است. لازم به ذکر است که تعداد کمی از این حوادث دارای خواص به طور انحصاری کالاهای عمومی. بسیاری از آنها برای مصرف فردی و جمعی، در نظر گرفته شده است.

ایالات به دنبال سیاست ضد تراست و ضد تورم، به دنبال به طور عمده برای کاهش بیکاری. قدرت در سال های اخیر بیشتر و بیشتر به طور فعال در مدیریت تغییر ساختاری است، تشویق می کند و پشتیبانی از پیشرفت علمی و فناوری، در تلاش برای حفظ سطح بالایی از توسعه و اقتصاد ملی است. همراه با مقررات اقتصادی و منطقه ای خارجی از این فعالیت ها نشان می دهد درجه اهمیت نقش دولت در اقتصاد است. در طول قرن 20، دستگاه قدرت به دنبال به طور موثر حل دو مشکل هستند که با یکدیگر متصل شده است. اول از همه، دولت به دنبال برای اطمینان از پایدار از بازار است. دوم، واحد قدرت در تلاش بود تا حل کند، اگر نه، پس برای نرم کردن مشکلات حاد اجتماعی و اقتصادی. همه این اقدامات برای جلوگیری از شکست بازار در نظر گرفته شد.

در همان زمان، به عنوان بسیاری از تحلیلگران اشاره شد، رشد سریع مقررات دولتی نمی تواند در رفتن به طور مداوم. بنابراین، در شرایط اقتصاد بازار، توابع دستگاه قدرت دارای محدودیت است.