حزب فارغالتحصیلی یا یک داستان از زندگی برای همه زمان ها

شاید یکی از تعطیلات جالب و جالب در زندگی من، فارغ التحصیلی بود. آن وقت بود که کلاس من را برای آخرین بار در قدرت کامل دیدم. از یک سو، البته، غم انگیز است، اما از سوی دیگر، این اولین حزب بود که برای زندگی به یاد می آمد. اما در مورد همه چیز به ترتیب.

طبق معمول، سال تحصیلی در اول سپتامبر آغاز شد، اما این سال خاص بود، فارغ التحصیلی بود! البته، در نهایت لازم بود که امتحانات بگیرم، فکر کنم در مورد رفتن به مدرسه و غیره با این حال، این سوالات اغلب در سر من نیست، چرا که انتظار اولین مراسم "آخرین زنگ" در زندگی من ، و همچنین "فارغ التحصیلی"، من بیشتر نگرانم. خوب است که خودتان را به عنوان یک نوجوان یاد بگیرید، زمانی که مساله اصلی برای شما حزب آینده است.

بنابراین آماده سازی برای این عصر بزرگ آغاز شد. در مورد برنامه فرهنگی، منو، محل برگزاری رویداد خود، به عنوان همیشه، به شانه معلم کلاس و شورای والدین اختصاص داده شد. من فکر می کنم اگر این مسائل را حل کنیم، باید توپ را به فارغ التحصیلی از عکس ها و فیلم ها به یاد داشته باشیم. بنابراین همه چیز توسط بزرگسالان تصمیم گرفت، اما من به شدت متقاعد شدم که انتظارات من را توجیه می کنند.

حوادثی که قبل از آخرین تماس رخ داده و در طول آن، این داستان جداگانه ای از زندگی است. بنابراین، در اینجا نمی خواهم به طور کامل درباره آخرین تماس صحبت کنم. من فقط می گویم سفر خرید و انتخاب لباس برای من تبدیل به یک آزمون جدی شده است. این اتفاق افتاد، شاید به این دلیل که من یک مرد هستم و خریدم، به عنوان مثال، در روح من نزدیک نیست. آخرین زنگ آزمون جدی برای کل کلاس بود، اما همه چیز به خوبی به پایان رسید.

مشکل اصلی، هر دو قبل از آخرین زنگ، و قبل از توپ نهایی یک کراوات بود. خوب، درست است، تا کلاس 11، هرگز یک کراوات نپوشیدم، پیشگام نیست. پدرم هم چنین در چنین چیزهایی پرورش نداده بود. معلوم شد که هیچ کس در خانواده نمی دانست چگونه روابط خود را برقرار کند. هنگامی که او دوست دخترش را فراخواند، سرگرم تماشای مادر بود و از آنها خواست که چطور آن را ببندند. آنها به تلفن او توضیح دادند، و او سعی کرد این "توری" را روی خودش بپیچد. برای دیدن توضیحات همیشه روشن نیست، از آنجا که گره، در برخی موارد، تبدیل به بسیار مضحک است. در نتیجه، از طریق تلاش های تمام جهان، ما قادر به جمع آوری یک کت و شلوار برای من.

و بنابراین، آخرین زنگ زنگ زد، گواهی به من داد. همچنین خنده دار به من دست داده بود. واقعیت این است که مدیر مدرسه ما یک مرد بزرگ نیست، حدود 165 سانتیمتر. ارتفاع من در آن زمان 198 سانتیمتر بود. اکنون تصور کنید یک عکس از یک پسر دو متر بلند بر روی "دهقان با ناخن" که از او یک مدرک را امتحان کنید و دست خود را تکان دهید. اما بازگشت به داستان زندگی در مورد حزب فارغ التحصیلی.

عالی بود، من حتی میگفتم بزرگوار. بچه ها مثل افراد بازرگانی لباس می پوشند، و هر یک از دختران مانند یک سیندرلا در یک توپ بود، خدا را شکر، هیچ کدام از آنها یک کفش را از دست ندادند. این شب، برای اولین بار در زندگی من، شراب را در حضور والدینم نوشیدم. خیلی متاسفم برای اپراتور، که ما را در دوربین زد. همه در حال حاضر قطعی است، اما او باید تلاش کند که قاب را از دست ندهد و دوربین را هموار کند، در حالیکه انرژی از ما ریخته است و همه چیز برای ما جایی است که در اطراف سالن حرکت کنیم. با این حال، او با وظیفه به عنوان حرفه ای واقعی مواجه شد.

ما تقریبا تمام شب رفتیم وقتی که ما با تمام کلاس به خانه برگشتیم، کسی این ایده را به نمایش گذاشت تا به مدرسه نگاه کند، بنابراین، در کارکنان. هنگامی که یک کلاس فارغ التحصیل در 5 صبح قبل از او ظاهر شد، شما چشم نواز مدرسه مدرسه را دیدید. بعد از چندین تناقض، او ما را از دست داد و ما آخرین جلسات را در محل هایمان نشستیم. بعد از این شب عصر جدید شروع شد، اما این داستان دیگری از زندگی است.