تجزیه و تحلیل شعر Gumilev "زرافه"، تاریخ ایجاد

نیکولای Gumilev - روسیه شاعر قرن XX، یک چهره افسانه ای و مسافر پرشور. عشق او از مناظر عجیب و غریب روشن اعلام شعر، که در آن زیبایی از زبان روسی در هماهنگی با تصاویر جنوب. تجزیه و تحلیل شعر Gumilev "زرافه" - یکی از سنگهای شعر از قرن گذشته - نشان می دهد افکار درونی و تخیل عاشقانه نویسنده، مذاکرات در مورد علاقه خود را برای سفر و تشنگی برای ماجراجویی.

سفر به آفریقا

قبل از اینکه شما را تجزیه و تحلیل شعر Gumilev "زرافه"، شما باید چند کلمه مورد اینکه چرا او عشق خود را برای مناظر شگفت انگیزی آفریقایی شروع می گویند.

از دوران کودکی، شاعر روسی می خواست در قاره سیاه و سفید می شود، اما این سفر طولانی در انتظار بود که او بیست و یک بود. در این زمان، مقدار کمی از پول است که می تواند یک دانشجو در دانشگاه سوربن را نجات دهد، مجاز به ترک روسیه بدون تصویب شد که پدر او، که در چشم یک سفر بسیار بی پروا بود. سفر خود به خودی بود، اما آن را با آن آغاز می شود یک فعالیت تحقیقاتی طولانی است که Gumilyov اختصاص داده شده است یک قاره گرم است.

امروز آن است که به خصوص غم انگیز شما فکر می کنم ...

پیش از سفر به آفریقا، Gumilev پیشنهادی آن Gorenko در ادبیات روسیه با نام مستعار شناخته شده آخماتووا. تجزیه و تحلیل شعر Gumilev "زرافه" باید با یک بررسی از ردیف اول که در آن نویسنده با اشاره به دختر، که چشم غمگین و شروع او نشسته، "استقبال زانو خود را." آغاز شعر در تضاد با بخش اصلی که در آن ماهیت عجیب آفریقا نشان می دهد.

آخماتووا خودداری Gumilyov. و این شکست اولین بار نیست. شاعر جوان می خواست ثابت کند به معشوق خود که او شایسته آن است. پس از همه، برای رفتن به یک بیابان وحشی آفریقایی، شما نیاز به برخی از شجاعت و عزم راسخ.

دو سال پس از انتشار این مجموعه، که شامل کلمات، خطاب به آن Ahmatovoy، که اشاره به یک مناطق گرم زیبا، که در آن "زرافه پرسه میزنند"، Gumilyov در نهایت شرایط را مدتها در انتظار بود. در این کار، هیچ اعلامیه های عشق، اما آن را تا به رمانتیسیسم غیر معمول و پری. نویسنده دوست دختر خود را در مورد سرزمین های دور زیبا او بازدید می گوید. او به دنبال لطفا توضیحات خود را از مناظر شگفت انگیزی است، همراه با علاقه و نفع خود قلب او.

این تصویر از یک زرافه

جهان عقلانی خاکستری است که در آن هیچ حس از احساسات و برداشت های زنده وجود دارد، مخالفت تصاویر افسانه. عبارت "زرافه نفیس" Gumilev مورد استفاده برای ایجاد جهان زیبا و تقریبا غیر واقعی. چشم انداز آفریقایی - است داستان و نه یک افسانه نیست. با این حال، یک مرد عادت کرده اند به پاییز آب و هوای بد روسی، این تصویر دست نیافتنی به نظر می رسد.

در حال حاضر در بند دوم شعر را تبدیل به یک تن گرم رنگارنگ. باریکی برازنده و الگوی سحر و جادو است، به عنوان پیشنهاد Gumilev، زرافه. تاریخ این آثار عاشقانه آغاز می شود، شاید حتی در سال های اولیه نویسنده، زمانی که شاعر آینده Acmeist در مورد وسعت عجیب و غریب خواب، ارتباط در دوران کودکی من در آرزوی با این حیوانات است.

من می دانم که بسیاری از فوق العاده دیدن زمین ...

تجزیه و تحلیل ENU شعر "زرافه" لازم برای درک محتوای مفهومی و شکل اثر هنری. در بند سوم و چهارم مانند Gumilyov، خواننده را ترغیب به جهان نگاه با چشم های مختلف. زرافه در درک شاعر است چند عکس. این فقط یک حیوانات وحشی آفریقایی است. این بخش زیبا از جهان است که هر کسی نمی تواند و یا می خواهد برای دیدن. ارائه رایگان از یک "مه سنگین"، شاعر را به مطمئن شوید جهان چقدر بزرگ و فوق العاده است. به خواننده است که با استفاده از گفت و گو با دختر مرموز انجام شده است.

دریاچه چاد

عطف به مخاطب تاسف خود را، Gumilev باعث می شود خواننده یک شاهد عینی به این گفت و گو. این تکنیک هنری ما را قادر به بیان درگیری رمانتیسیسم کلاسیک از واقعیت و آرزو. و دریاچه در اینجا نمادی از زیبایی های عجیب و غریب از این قاره است که بیش از حد از الهه شعر و موسیقی شاعر است. او به عادت کرده بود، در سخنان خود، یک "مه سنگین"، و معتقد است که تنها باران است. این کلمات را می توان به عنوان یک بی میلی به لذت بردن از زندگی و عالم تخیل و اوهام تفسیر شده است.

ترکیب

تم کمال آثار عجیب و غریب است که ایجاد نیکلای Gumilyov. "زرافه"، ترکیب که او را در تمام تنوع آن از تصاویر هنری، دارای یک ساختار نسبتا روشن است. در این کار، زندگی می کنند ملودی. شعر با جزئی آغاز می شود، اما می رود به یک عمده شاد. رنگ های روشن به تصویر می کشد رویای شاعر، جایی که او زندگی می کند. رویاهای عاشقانه خود را، او به دنبال به تسلیم در قلب معشوق. اما شک و تردید است که آن را قادر به در رویای شگفت انگیزی خود را باور است. این امر منجر به این واقعیت است که داستان به پایان می رسد خود را در یک مینور آرام.

چگونه می تواند او خود را در مورد باغ های گرمسیری، درختان نخل بلند و باریک و بوی گیاهان وحشی غیر قابل تصور به صورت او عادت کرده اند برای در جهان از منطقی و بی رنگ زندگی می کنند؟ اما برای همه غم و اندوه که در ردیف Gumilyov زندگی می کند، انجام می دهند بدبینی است.

"استاد از افسانه" - به طوری که خود یک شاعر به نام. در این بیانیه است عدالت وجود دارد، چرا آثار او تصاویر خیره کننده و قاب حلقه. چنین ویژگی به معنای هنری از هر افسانه است. شاعر به مقاصد را رها نمی کند به معشوق خود در مورد شگفتی های قاره داغ و به آن فراتر از "مه سنگین" که در آن او استفاده می شود به ارمغان بیاورد. هنگام خواندن شعر به این تصور که او آماده است تا در مورد کشور آفتابی صحبت دوباره و دوباره است. بهشت بر روی زمین وجود دارد، آن را قادر به متقاعد کردن او از آن باشد. و میل به اعلام آخرین کلمات او، و با آن کالا آغاز می شود. او گریه ... و او دوباره شروع می شود داستان زنده آن است.

در کار خود را Gumilyov دو جهان به تصویر کشیده. اولین کم نور و بی رنگ. دوم - روشن و متنوع است. تن کسل کننده او توجه چندانی نکردند. جهان بی رنگ، و نه، نقش پس زمینه بازی می کند. رنگارنگ جهان روشن از شاعر - شور و شوق خود از طبیعت آفریقا، پیگیری مستمر از رویاهای عاشقانه، و، البته، عشق به یک زن است. این کار کوچک همه کاره است که نمی توان آن را تفسیر بدون ابهام است. هر خواننده آن را به عنوان چیزی است که به قلب او نزدیک تر می بیند.