ایوان گانچاروف: زندگی و کار

ایوان الکساندروویچ گونچاروف - نویسنده معروف روسی، در سنت پترزبورگ فرهنگستان علوم برگزار شد. بیشترین محبوبیت را از طریق چنین رمان به عنوان "باز کردن"، "داستان معمولی"، "ابلوموف" و چرخه مقالات ترافیک "ناوچه تصویر Pallada" به دست آورد. و، البته، همه می دانند ادبی-انتقادی مقاله گونچاروف "عذاب عدد بیانتها و معتنی". ما شما را در مورد این نویسنده بزرگ در جزئیات بگویید.

دوران کودکی نویسنده

ایوان گانچاروف، که زندگی و کار خواهد شد در این مقاله، در سیمبیرسک در سال 1812 به دنیا آمد. پدر و مادر او به طبقه بازرگان بود. دوران کودکی در کمی ایوان گانچاروف خانه بزرگ برگزار شد، واقع در مرکز شهرستان. سال بعد، نویسنده در مورد آن می گوید در داستان شرح حال خود "در خانه"، "یخچالهای طبیعی، زیرزمین ها، انبارها لبه پر از آرد، ارزن و تمام انواع از مقررات مختلف برای خانواده و خدمتکاران ما بودند. این بود فقط املاک، و تمام روستا است. " من باید بگویم که آنچه او در این خانه را دیدم، راه اندازی در یک علاقه جوان ها Goncharov در دانش از استاد خود، راه های محلی از زندگی قبل از اصلاحات روسیه، که تا صادقانه و به وضوح در رمان های او منتقل شد.

وقتی ایوان 7 ساله بود، پدرش فوت کرد، و برای آموزش و پرورش ایوان و جو در زمان پدرخوانده - نیکولای Tregubov. به عنوان یک ملوان بازنشسته، او توسط یک خوب مشخص شد تفکر انتقادی و روشنفکر. "سلام ملوان" - پس گونچاروف، که زندگینامه است که به خوبی به طرفداران شناخته شده است، به نام معلم خود را. ایوان الکساندروویچ به یاد می آورد: "برای تشکر از نیکلاس برای تربیت ما، مادر من مراقبت از تمام کارهای در زندگی و زمان بندگان خود Tregubova با ما با هم ادغام شدند در زمان، و تحت کنترل مامان، ما یک خانواده بزرگ را شفا داد.". مراقبت هوشمند به نیکلاس رفت. قوی، با تجربه، میزبان عالی - مواد بخشی از ذخیره کردن بر روی شانه های مادر است.

تشکیل

در ابتدا، جوان گونچاروف، زندگی و کار تحسین است، در خانه تحت نظارت Tregubova پس از آن در یک حقوق بازنشستگی خصوصی تحصیل کرده بود، و. به محض این که پسر 10 ساله بود، او به مسکو با اصرار مادر فرستاده شد.

8 سال آینده، ایوان در مدرسه تجاری مطالعه قرار گرفت. در آینده، نویسنده این سال به عنوان یک مشکل و غیر توصیف می کنند. اگر چه توسعه اخلاقی و معنوی خود را در نوسان کامل است. پسر زیادی به عنوان خوانده شده. ادبیات داخلی مربی واقعی خود شد. گونچاروف (زندگی و کار به طور خلاصه در این مقاله شرح داده)، به یاد می آورد: "Karamzin اولین معلم من در توسعه حوزه gumaniteta و اخلاقی به عنوان یک کل است. شعر، ما هم تیمی های اوقات فراغت Ozorovym، دمیتریف، و حتی Derzhavin Kheraskov صادر شده توسط مدرسه برای یک شاعر. "

اولین بت

"یوجین Onegin" پوشکین گونچاروف و همسالان خود را در این گنج شاعرانه شد. او گفت: "اوه خدای من! چه نور، چه افق سحر و جادو را باز کرد، و وحی و شعر، و زندگی، علاوه بر این، روشن و مدرن، از این این ستایش عبادت حیات قدرت! "آب گرفتگی قبل از نام شاعر بزرگ گونچاروف زندگی را تجربه کرد.

اخذ پذیرش از دانشگاه

کلاس های مدرسه برای ایوان غیرقابل تحمل شده است، و او از مادرش پرسید برای حذف آن اعمال می شود. در این نقطه، مرد جوان هجده ساله بود، و او شروع به در مورد آینده اش فکر می کنم. و از آنجایی که به عنوان یک کودک شور و شوق برای نوشتن است هر کجا رفته پدید آمده است، گونچاروف، که زندگی و کار برای همیشه در هم تنیده، تصمیم گرفت تا وارد بخش کلامی از دانشگاه مسکو. در سال 1831 او با موفقیت در امتحانات قبول و ثبت نام کرد.

سه سال مطالعه نقطه عطف مهمی در زندگی حرفه ای او است. نویسنده آینده به شدت فکر می کرد - در مورد خودتان، در مورد مردم، در مورد زندگی. در همان زمان، ایوان در دانشگاه Aksakov، تورگنیف، لرمانتف، Stankevich، Ogarev، هرتسن، بلینسکی و دیگر جوان با استعداد که نام خود را در وارد مطالعه قرار تاریخ ادبیات روسیه.

بعد از دانشگاه

پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه در سال 1834، سفالگران به مادری سیمبیرسک، جایی که او برای خواهر، مادر و Tregubov منتظر رفت. بنابراین آشنا از شهرستان دوران کودکی ایوان بالاتر از همه با این واقعیت است که برای سال ها بود هیچ چیز وجود دارد تغییر بدتر میشه. این روستا بزرگ خواب آلود بود.

حتی قبل از فارغ التحصیلی از نویسنده آینده به وجود آمد این ایده را به دوباره به زادگاه خود. او زندگی شدید روحانی در پایتخت (سنت پترزبورگ، مسکو) جلب کرد. و اگر چه تصمیم به ترک، او در زمان، اما هنوز هم ترک نکردند.

اولین کار

در این زمان، گونچاروف، طرح از زندگی و کار است که در برنامه مدارس، پیشنهاد از فرماندار سیمبیرسک دریافت کرده است. او می خواست نویسنده آینده کار منشی خصوصی خود. پس از تردید و درنگ بسیار ایوان این پیشنهاد را پذیرفته است، اما کار خسته کننده و بیهوده بود. اما او را درک مکانیسم عملکرد سیستم بوروکراتیک که به او بعدها به عنوان یک نویسنده، مفید است.

یازده ماه بعد، او را به سنت پترزبورگ نقل مکان کرد. ایوان شروع به ساختن آینده خود را با دست خود، بدون هر گونه کمک از خارج. در بدو ورود، او را به عنوان یک مترجم در وزارت مالیه حل و فصل. خدمات سنگین و بسیار پرداخت می شود بود.

بعدها، او دوستان با خانواده Maikova تدریس دو پسر بزرگتر، ادبیات روسی و لاتین تبدیل شد. خانه Maikova یک مرکز فرهنگی جالب از سن پترزبورگ است. هر روز ما در حال رفتن به هنرمندان، موسیقیدانان و نویسندگان.

آغاز خلاقیت

با گذشت زمان گونچاروف "عذاب عدد بیانتها و معتنی" که یکی از آثار محبوب ترین شد از قضا به یک فرقه عاشقانه از هنر ذاتی خانه Maikova مراجعه باقی مانده است. 40S می توان به نام آغاز کار خود را. از آن زمان مهم از نظر توسعه ادبیات و جامعه روسیه به طور کلی بود. سپس نویسنده با بلینسکی ملاقات کرد. منتقد بزرگ به شدت غنی از روحانی میر ایوانا Aleksandrovicha و تحسین برای سبک نوشتن، متعلق به گونچاروف نشان داد. "عذاب عدد بیانتها و معتنی" نویسنده بسیار بلینسکی قدردانی شد.

در سال 1847، "داستان معمولی" در "معاصر" منتشر شد. در این رمان، درگیری میان رمانتیسم و رئالیسم است در قالب یک درگیری قابل توجهی از زندگی روسی ارائه شده است. ابداع نام نویسنده توجه خواننده را به روند معمولی خود جلب کرد، در ایجاد منعکس شده است.

تور جهانی

در سال 1852 گونچاروا خوش شانس برای دریافت دبیر برای خدمت به دریابان Putyatin بود. بنابراین نویسنده رفت و به سفر در سراسر جهان در ناوچه "تصویر Pallada". Putyatin به بازرسی اموال روسیه در امریکا (آلاسکا) و برای ایجاد روابط تجاری و سیاسی با ژاپن آموزش داده شد. ایوان الکساندروویچ در حال حاضر در پیش بینی از کثرت از تجارب که کار خود را غنی سازی بود. گونچاروف "عذاب عدد بیانتها و معتنی" هنوز هم بسیار محبوب، از اوایل روز انجام یک دفتر خاطرات دقیق. این یادداشت اساس کتاب آینده خود "ناوچه" تصویر Pallada شد "." او در سال 1855، زمانی که نویسنده به سنت پترزبورگ بازگشت آمد، و به خوبی توسط خوانندگان دریافت شد.

اما به عنوان ایوان الکساندروویچ به عنوان یک سانسور در وزارت مالیه کار می کرد، او در زاویهای دشوار بود. بخش مترقی جامعه که دفتر او استقبال نمی شود. ازار از اندیشه آزاد و یک نماینده از قدرت متنفر - این چیزی است که او برای بسیاری گونچاروف بود. رمان "ابلوموف" است که تقریبا آماده بود، اما ایوان الکساندروویچ تواند به دلیل کمبود وقت به اتمام برساند. بنابراین او به وزارت مالیه را ترک کرد و به طور کامل در زندگی حرفه ای نوشتن متمرکز شده است.

گل از خلاقیت

"گونچاروف رمان" ابلوموف "" - این کتیبه بر روی جلد چند هزار جلد کتاب در سال 1859 منتشر شده بود. سرنوشت شخصیت سرب نه تنها به عنوان یک پدیده اجتماعی، بلکه به عنوان یک نوع درک فلسفی از شخصیت ملی نازل شده است. نویسنده این کشف هنری. این رمان به عنوان آثار برجسته ترین خود را وارد طرح از زندگی و کار گونچاروا. اما ایوان الکساندروویچ نمی خواست به بیکار باقی می ماند، و عیاشی در شکوه. "باز کردن" - بنابراین، من کار بر روی یک رمان جدید آغاز شد. این کار کودک خود، که او به اندازه 20 سال افزایش داشته است.

آخرین رمان

بیماری های روانی و افسردگی - که از آنها را در آخرین سال از عمر خود گونچاروف، که زندگی و کار بسیار سازنده بود رنج می برد. "باز کردن" - این آخرین کار عمده ای از نویسنده است. پس از ایوان الکساندروویچ به پایان رسید بالاتر از او کار می کنند، او شروع به زندگی می کنند حتی سخت تر است. البته، او می خواست برای نوشتن یک رمان جدید است، اما به او، و آغاز کرده است. او همیشه تیره و تار و به آرامی نوشت. همکاران اغلب شکایت کرده است که هیچ وقت به عمیقا درک وقایع سریع جریان زندگی معاصر است. او هم برای تحقق آنها مورد نیاز است. هر سه از نویسنده رمان به تصویر کشیده قبل از رفرم روسیه، که او کاملا درک کند. حوادث سال آینده ایوان الکساندروویچ درک بدتر، و او نه قدرت اخلاقی و نه فیزیکی به مطالعه عمیق تر داشتند. با این وجود، او به طور فعال با دیگر نویسندگان مطابقت دارد، و کار خلاق را ترک کنید.

او چندین مقاله نوشته است: "در شرق سیبری"، "سفر در طول ولگا"، "ادبی شب" و بسیاری دیگر. برخی پس از مرگش منتشر شد. همچنین شایان ذکر است تعدادی از آثار انتقادی خود را. در اینجا طرح معروف ترین گونچاروف "عذاب عدد بیانتها و معتنی"، "دیر رسیدن بهتر از هرگز»، «نکاتی در مورد بلینسکی" هستند، و غیره آنها بصورتی پایدار و محکم به حافظهی انتقاد روسیه به عنوان نمونه های کلاسیک اندیشه ادبی و زیبایی شناسی مناسب ..

مرگ

در آغاز سپتامبر 1891 گونچاروف سرد (زندگی و کار به طور خلاصه در این مقاله شرح داده). سه روز بعد، در حالی که به تنهایی، نویسنده بزرگ درگذشت. ایوان الکساندروویچ در گورستان سنت نیکلاس از اکساندر نوسکی لاورا به خاک سپرده شد (پس از نیم قرن از خاکستر نویسنده در گورستان ولکوف منتقل شدند). در "مجله اروپا" یک بار اگهی در گذشت ظاهر شد: "مانند Saltykov، آستروفسکی، Aksakov، هرتسن، تورگنیف، گونچاروف، همیشه در موقعیت پیشرو در ادبیات ما باشد"