Gioconda - نفرین تمام بشریت

جکندا - مرده به همه انسان ها

تصویری از مونا لیزا، تناقض بین تمایلات و احتمالات را تایید می کند، از عدم امکان بیان می کند: تحقق هر رویا، رضایت از نیازهای مورد نظر، به دلیل "سریع" تغییرات در دنیای ما و نگرش های روان خواهان.

در واقع، یک روند مستمر تغییر کلی در جهان اطراف ما وجود دارد.

هر میل مستقل از شخص (یا هر جامعه) معنای خود را در فضای زمان بعدی از دست می دهد، به نام آینده است.

به دلیل این تناقض، علت اصلی درگیری های همه جانبه، جنگ ها، جنگ های خانوادگی است که از آن می توان همه چیز را آغاز کرد، انسان به رنج ابدی محکوم شده است.

این درگیری ها نوعی "تسکین" تناقضات انباشته شده انباشته شده توسط مغز انسان است.

نه همه مردم از این تناقض به همان اندازه قابل اعتمادند. همه چیز بستگی به سطح آگاهی از قوانین داخلی است که در جهان در اطراف ما تاثیر می گذارد.

هدف اصلی کلیسا (مذهب به طور کلی) این است که آموزش مردم برای فروتنی، محدود کردن خواسته های آنها، داشتن توانایی در درک خود، توسعه بخش های خرد ...

یک فرد عاقل هرگز با ضربه ای به ضربه پاسخ نخواهد داد، برعکس، راه را برای از بین بردن وضعیت استرس زا می گیرند.

تعداد کمی از افرادی وجود دارند که با "فرومایگی" خود "من" را تحمل نمی کنند. این ممکن است با درک عمیق از قوانین داخلی جهان اطراف باشد.

لئوناردو داوینچی می تواند به راحتی به این دسته از افراد اعطا شود.

او آثاری دارد که می گوید: درک امکان و واقعیت، درک مطلب فلسفی مبدأ و ناپدید شدن، انتقال ماده از یک حالت به دیگری ...

نمایندگی نزدیک به واقعیت است که او احتمالا داشت.

نمایندگی - یک دسته احساسات و به شکل فرمول های آن بر روی کاغذی که دولت آن را تایید نخواهید کرد.

قبل از او، وظیفه پیدا کردن راه و حفظ حقیقت معنی دار بود.

هیچ کلمه ای خوب نیست یک مرد کلمه ای را باور نمی کند علاوه بر این، هر تئوری گذشته اغلب به عنوان توهم و پوچ بودن درک می شود. در بهترین حالت - به عنوان ساده لوحانه.

تنها پدیده غیر پیری، تصویر هنری است.

در زمان ایجاد یک تصویر هنری (مثلا یک پرتره)، پتانسیل اطلاعات انرژی هنرمند به «شیء» ایجاد شده منتقل می شود.

از آنجایی که "شی" خود یک پرتره است، این یک شیء با سطح پایین انتظارات از زندگی است (میزان بسیار کم انرژی خاص)، در این صورت عملا هیچ وقت برای آن وجود ندارد.

این پرتره به بسیاری از نسل های متوالی مردم در یک شکل بدون تغییر تبدیل شده و به عنوان پتانسیل اطلاعات انرژی ذاتی در آن ظاهر می شود.

ما این فرصت را داریم که پدیده بی ثباتی انرژی و اطلاعات را مستقل از عامل زمان ببینیم.

این به هر کار هنری (نقاشی، کتاب ...)

معیار اصلی - تصویر هنری باید حاوی پتانسیل قابل توجهی از حقیقت عینی باشد، که توسط نبوغ خالق حفظ شده است.

هنرمند ذره روح او را به تصویرش (محتوای اطلاعات انرژی خود) می اندازد.

"حیله گویی" لئوناردو داوینچی در این حقیقت است که او نمی خواست راهی مستقیم برای معناداری ...

این معنای عمیقی است.

دقیق تر و دقیق تر مسئله ای را که از گذشته به ما رسیده است، توضیح می دهد، بیشتر با مفاهیم مدرن مخالف است.

این روش انتقال اطلاعات و لئوناردو داوینچی را رد کرد.

اما در دنیای مدرن، آنها به یک افسوس پوچ تبدیل شدند و شروع به ساده سازی توضیح معنای پرتره لئوناردو داوینچی "La Gioconda":

- فلج شده

-dura؛

پرتره خود

ما در هواپیما اشتباه جستجو کردیم

نمی توان آن ها را افرادی عاقل دانست که باور های بسیار مهمی را که دریافت می کنند باور ندارند.

عدم تمایل به درک و استفاده از حقیقت، دوباره متولد شده است: در نقد، در لیست ضعف حامل اطلاعات.

نگاهی به مونای لیزا در تمام ظاهر خود نگاه کن!

این شامل یک تضاد بی رحمانه بین خواسته ها و فرصت ها است.

سعی کنید این مانع غیر قابل نفوذ را درک کنید.

نگاهی به چشمان ناپلئون، هیتلر نگاه کنید ... آنها تناقضی در حال سوختن بین خواسته ها و امکانات هستند.

به طور جدی، تناقض بین خواسته ها و فرصت ها در هر یک از ما وجود دارد. اما این به اندازه کافی تناقضی در سطح نیازهای خانگی است: خانواده، آپارتمان، ماشین ...

اما مسابقه در نردبان معتبر ناپدید می شود، و بسیاری از آن امروز در دسترس نیست. تناقض کوچکی در حال رشد است. چنین افرادی وجود دارند - رهبران که توانایی جمع شدن در خواسته شهروندان خود و هدایت آنها به کانال عمومی را با مزیت خودخواهانه خود دارند: برای رفع آرمان های شخصی رهبر.

به تاریخ نگاه نکن.

1917-1922 سال - انقلاب و جنگ داخلی.

آرامش تضادهای انباشت بلشویک ها وجود داشت.

سالهای 1925-1932، انحطاط و جمعآوری.

پایه مواد غذایی دولت ویران شده است، و پس از آن نابود شده است.

1939-1945 سال - جنگ جهانی.

"تخلیه" این دوره بیش از 50 میلیون قربانی بشریت بود که به طور مستقیم در جبهه بودند.

و چه کسی معلول را شمارش می کند: چاقی، ذاتا فلج، مزدوران، همه چیز مقدس را از دست داده اند؟

1949-1989 - جنگ سرد.

جمعیت از آن طرف و از طرف مقابل "از طریق تحریکات، جاسوسی، خرابکاری، جنگ های محلی تخلیه شد ...

اگر "من" نمی تواند خواسته های خود را برآورده کند، من با تحقق خواسته های دیگران تداخل خواهم داشت.

پیش از این، افکار ما به آینده روشن تبدیل شده بودند.

اما به دلیل تناقض بین خواسته ها و فرصت ها، بسیاری از گناهان بریده شده اند.

در حال حاضر چشم ما به "تغذیه" گذشته تبدیل شده است. بسیاری از مردم توافق دارند که به آنجا بازگردند، اما گناهانشان اجازه نمی دهند.

زمان، این یک مسیر راه برای شما نیست!

من می خواهم به عقب برگردم، من می خواهم جلو برویم، می خواهم سریعتر بروم، می خواهم کم کم کنم!

پتانسیل تجمعی داریم!

این احتمال برای چه زمانی ساخته شده است؟

چه نوع دیکتاتور شما ترجیح می دهید: ناپلئون، لنین، هیتلر، استالین، خروشچف، گورباچف ....

نگاهی به چشم MESA LIZA!

خستگی گستره خواسته های شما، بیش از نیازهای شما!

به خاطر داشته باشید که علاوه بر مصرف، ایجاد وجود دارد.

تمام طبیعت زنده و بی جان طبق قوانین خلقت زندگی می کند!

فقط یک مرد نمیخواهد! خواسته های او درست نیست!

برای کسانی که درک نمی کنند توصیه می شود که نزدیک ترین دیکتاتور روح از بالا (یا شخص دیگری ...) انتخاب شود.

و به جلو! برای تحقق آن خواسته های خواسته اش!

همانند یک تماس

یک لحظه در حال حاضر وجود دارد زمانی که ما رویای را که بال های ما گذشته بود به یاد می آوریم و انتظارات شادی را به ارمغان می آوریم. صرفنظر از این که آیا این رویای گذشته در آینده (در حال حاضر) تحقق یافته یا خیر، نوستالژی را برای از دست دادن رویاها تجربه می کنیم. رویای همیشه سبک تر و خالص تر از "رفاه" واقعی است که (یا شاید خوشبختی) است، که به نظر می رسد احساس می کنید، اما بدون تفکر انتظارات فریبنده در گذشته است.

اندیشه بیان شده به آرامی دروغ است!

خوشبختی که می آید خوشبختی نیست!

ما باید به شادی مادی تبدیل شویم - ظاهرا رویا از گذشته.

چرا ما او را برای یک رویا از گذشته نمی بریم؟

رویا از گذشته در رویای حال حاضر باقی می ماند - فراموش نشدنی و هرگز غیر قابل دسترس ...

محدودیت زندگی خسته شده است و رویای شادی از گذشته با نور تابشی امیدهای غیرمستقیم و از بین میرود.

اگر شما در حال حاضر (آینده) هستید، این شادی نیست، اما غم و اندوه که مؤثر است، بار نوستالو متفاوت درک می شود و دارای یک رنگ دیگر است.

به یک رویا از گذشته برای درک حقیقت از حال حاضر، یک پیچ و تاب وسواس از افکار می پیوندد: در مورد صحیح انتخاب مسیر زندگی در گذشته است.

کجا لازم بود که زندگی را تغییر دهیم تا از حال حاضر فرار کنیم؟ چگونه از غم و اندوه آینده جلوگیری کنیم؟

برای غم و اندوه برای رویا از گذشته به این باور است که غم و اندوه واقعیت اجتناب ناپذیر و اجتناب ناپذیر نیست - یک پایان غم انگیز است.

رویای گذشته از ادراک غم و اندوه فعلی آزاد است و به نظر می رسد یک افسانه باور نکردنی!